خلاصه ماشینی:
"گرچه این امر جایخشنودی دارد،اما آنچه نگرانکننده است،دستودلبازی فراوانیاست که تهدیدی جدی در این قلمرو به وجود آورده است:بیاعتبارشدن مدارک علمی کشور؛معلوم نیست به یکباره،این همه مدرس ومتخصص در عالیترین سطح علمی،از کجا آمده است که،علاوه برهمگی دانشگاههای مطرح،کمکم دانشگاههای درجهی چندم کشور نیزمجوز تاسیس دکتری دریافت میکنند و عادیترین دانشجویان دورههایپایین دانشگاهها،سودای تحصیل در عالیترین مقاطع دانشگاهی رادر سر میپرورانند و به آرزوی خویش نیز نائل میگردند!نتیجه اینوضعیت نامیمون نیز،تبعات منفی فراوانی است که صحبت از آنهامجالی مستقل و فراخ میطلبد که اگر جلوی این روند گرفته نشود،بیشتر نیز خواهد شد.
در اینزمینه نیز پیشنهادی موثر وجود دارد:همه باید تلاش نمایند در مقابلتصمیمگیریهای افراطی،عکس العمل نشان دهند:نخست اینکه،به خود جرأت انتقاد دهند و با استدلال و منطق علت اشتباه بودنتصمیم اتخاذ شده را بیان نمایند و دیگر اینکه در مرحلهی عمل،تا حد ممکن از ظرفیتهای قانونی و مدنی لازم برای تعدیل آندر مرحلهی اجرا استفاده نمایند.
درست است که نمیتوان ازهمه افراد انتظار داشت که به خاطر مصالح اجتماعی و عمومی،منافعشخصی و خانوادگی خود را فدا نمایند،اما توجه به این نکته نیزخالی از لطف نیست که هر قدر فرهنگ انتقاد بیشتر رواج یابد و هرقدر احساس مسئولیت نسبت به منافع عمومی بیشتر شود به همانمیزان،هزینههای شخصی انتقاد کاهش خواهد یافت؛اگر تصمیمهایغلط آموزش عالی با مخالفت عمومی اعضاء هیأت علمی روبروشود،یا تصمیمهای غلط مسئولین قضایی با مخالفت اکثریت قضاتو حقو قدانان و وکلا مواجه شود و...."