خلاصه ماشینی:
"جمهوری اسلامی ایران به لحاظ رعایت حقوق بین الملل و احترام به حقوق حقهمردم فلسطین بعد از تحقق انقلاب اسلامی 1357 به قطع تمامی روابط خود با رژیم اشغالگر قدس پرداخت و هماکنون نیز با محکوم کردن ماهیتو رفتار این رژیم،همچنان به عدم شناسایی آن ملتزم است.
پس از مذاکراتمفصلی که از طرف سازمان ملل و دولت آمریکا با ایران به عمل آمد،دولت ایران برای اینکه بیشتر بتواند منافع اتباع خود را حفظ و اشکالاتیکه در کارچند هزار ایرانی مقیم فلسطین پیدا شده،مرتفع کند سه ماهقبل آقای رضا صفینیا را به سمت مأمور مخصوص به فلسطین اعزامداشت و با این عمل،دولت اسراییل را بالفعل به رسمیت شناخت،ولی{o(1)-سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران براساس نفی هرگونه سلطهجویی و سلطهپذیری،حفظ استقلال همهجانبه و تمامیت ارضی کشور،دفاع از حقوق همه مسلمانان و عدم تعهد دربربر قدرتهای سلطهگر و روابط صلحآمیز متقابل با دول غیر محارب استوار است.
{o46o} از جملهی دیگر رفتارهای ضد حقوق بشری رژیم صهیونیستیعبارتند از: -عدم اجرای آرای سازمان ملل متحد علی الخصوص قطعنامههایراجع به پرهیز از تبعیض نژادی و رأی مشورتی 2004 دیوان بین المللیدادگستری در مور ساخت دیوار حایل؛ -مسلح کردن یهودیان افراطی و فراهم آوردن شرایط لازم برای انجامعملیاتهای تروریستی علیه غیرنظامیان فلسطینی؛ -به بنبست کشدین مذاکرات صلح و جلوگیری از ایجاد کشورمستقل فلسطینی:از مهمترین مذاکراتی که میان سازمان آزادیبخشفلسطین و اسراییل برای آرام کردن اوضاع متشنج منطقه صورت گرفتتا ضمن آن و بعد از چشمپوشی فلسطینیها از حقوقذاتی خود،اسراییل اجازهی تأسیس یک دولت فلسطینی را به ساف بدهد،قرارداداسلو،پیمان کمپ دیوید،نقشه راه و اجلاس آناپولیس بود که مجموعابه دلیل کارشکنیهای اسراییل هیچیک به نتیجه نرسیده است."