خلاصه ماشینی:
"مالکیت موقت در حقوق ایران سئوالی که باید به آن پاسخ داده شود این است که آیا این نوع ازمالکیت که محدود و موقت است،در حقوق ایران قابل پذیرش استیا خیر؟گفتیم معنای سومی که از دوام مالکیت برداشت میشود ایناست که مالکیت نمیتواند زماندار باشد،یعنی ممکن نیست یک نفربرای مدت خاص،مالک عینی باشد،بطوریکه پس از گذشت آن مدتمعین از تصرف او،بدون آنکه نیاز به سبب مملک و ناقل جدیدی باشد،(55)- ,)llaM erahsemiT(smynorcA dna smreT erahsemiT fo yrassolGA yrassolg/moc.
هرچند صاحب غنیه و شیخ طوسی بر انتقال مالکیت دربدل حیلوله ادعای اجماع کردهاند،اما بنابر تصریح شیخ انصاری،آنچهکه از ادلۀ مربوط به بدل حیلوله برمیآید تنها ایجاد اباحۀ مطلق است ونه انتقال مالکیت79و این مطلب با احکام دیگر بدل حیلوله ازجمله اینکهپس از دست یافتن به اصل مال،آن مال به صاحبش برمیگردد و بدلحیلوله نیز به مالک اول خویش؛و تعریفی که فقها از بدل حیلوله ارائهدادهاند که وسیلهای است برای جبران و تدارک منفعت از دست رفتۀمالک به علت عدم امکان دسترسی به مال او،نه بدل که در عوض مالبه او داده شود،متناسبتر است.
اما در مورد استدلال اول که از عرفی بودن مالکیت سخن به میانآورده،باید گفت که اولا عرف از زمانی که مفاهیم حقوقی بر روابط میانانسانها حاک شده تا امروز بر این بوده که مالکیت،حقی دائمی است ودر چند سال اخیر در مورد این مفهوم تشکیک شده؛ثانیا،عرفی برای ماحجیت دارد که مورد امضاء شارع قرار گرفته باشد و عرفی که شارع آنرا پذیرفته،عرفی است که مالکیت را بطور دائم پذیرفته و بر فرض کهعرف جدیدی در این مفهوم بوجود آمده و شکل گیرد،اگر شک کنیم کهمورد پذیرش شارع هست یا خیر؟اصل بر عدم است،چراکه از احکاموضعی است،برخلاف احکام تکلیفی که بنابر نظر اصولیین،در هنگام&%01308VOGG013G% شک،مشمول اصل اباحه میشوند."