نویسنده: اوا میرویچ؛
مترجم: ستاری، جلال الدین؛
دوره قديم، پاييز 1347 - شماره 1 ISC (12 صفحه - از 109 تا 120)
"نمونه‌های تعبیری که از این پس خواهد آمد از افاضات سنت منقول ایرانی و نیز از کتاب (1)-معبر باید که عالم و عاقل و پرهیزگار و راستگو باشد و افشای سر کسی نکند و پیوسته از حق تعالی هدایت و معاونت طلبد تا به تعبیر خواب آنچه از اسرار غیب خبر دهد بر منهج حق و راه صواب باشد،و چون بینندهء خواب حال رؤیا نزد معبر عرض کند،معبر را باید که فی الفور این کلمات بر زبان آرد:خیر لنا و شر لا عدائنا. به عقیدهء مفسران مختلف معنای حروف«الم»که در آغاز سوره آمده اینست که بینندهء خواب از چیزی که تا آن زمان نمی‌دانست وقوف خواهد یافت و اگر چنین تصور شود که این حروف را به دریافت خواهد کرد که موجب خشوخالی او خواهد بود. اگر در شب اول دیده،سورهء اول قرآن فاتحه الکتاب است و آیهء اول بسم الله الرحمن الرحیم بقیهء پاورقی در صفحهء بعد- تعبیر خواب به موجب مطلع العلوم و مجمع الفنون «در تعبیر دیدین تجلی نور الاهی و روحانیات و انبیاء و اولیا و ملوک و سلاطین و جنات و شیاطین و قیامت و حساب و کتاب و بهشت و دوزخ و مانند آن: «اگر به خواب ببیند که نور حق،جل و علا،بر وی تجلی کرده کار او در دین و دنیا نیکو شود و در آن موضع که این خواب دیده باشد عدل و انصاف و فراخی نعمت پدید آید."
- دریافت فایل ارجاع :
![]()
(پژوهیار, ![]()
, ![]()
, ![]()
)![]()
![]()
(
, 
, 
)
