خلاصه ماشینی:
"در سال 1997 میلادی مطابق دادههای ارائه شده از سوی دفتر جمعیت سازمان ملل متحد 32 درصد از جمعیت جهان در گروه کمتر از 15 سال و 7 درصد در گروه 65 سال به بالا قرار داشتهاند و از سوی دیگر براساس همان منبع توزیع سنی جمعیت برحسب مناطق جهان در سال یادشده به شرح جدول زیر گزارش گردیه است:2 طولانیتر شدن عمر انسانها و کاهش میزان باروری در کشورهای توسعهیافتهء صنعتی، سالخوردگی و پیری جمعیت در این دسته از کشورها را سبب گردیده است.
در طول نیم قرن سپری شده،رشد سالانهء جمعیت در ایران به هیچوجه با افزایش سالانهء اشتغال هماهنگی نداشته و به سبب جوانی جمعیت و ورود خیل عظیم این جمعیت جوان به گروه سنی جمعیت بالقوه فعال(64-15 سال)روزبهروز بر شمار بیکاران بویژه بیکاران جوان و تحصیلکرده افزوده شده است:«در حال حاضر نیروی کار مملکت 17 میلیون نفر است اما در سال 1400 به 39 میلیون نفر و تعداد زنان فعال از 2 میلیون نفر به 6 میلیون نفر و 305 هزار نفر خواهد رسید....
پس برای رهایی از فقر و بیکاری، انحرافات اجتماعی،کمبود مسکن و مواد غذایی،نقصان امکانات مناسب درمانی و بهداشتی،و از هم گسیختگی اجتماعی که از مهمترین مؤلفههای کاهش ضریب امنیتی در درون هرجامعه است،چه تدابیری باید اندیشید و چه راهکارهایی باید در نظر گرفت؟ نگارنده بر این باور است که نخستین اقدام فوری و ضروری در این مورد تشویق و ادامه دادن برنامههای تنظیم خانواده است به گونهای که کنترل زادوولد و جلوگیری از بارداریهای ناخواسته و زایمانهای پیدرپی جزو فرهنگ ملی مردم قرار گیرد و این امر بدون رشد اقتصادی و افزایش درآمدها به آسانی امکانپذیر نخواهد بود."