خلاصه ماشینی:
"3-علل خاص چنانچه شرایط زیر که به ترتیب اهمیت ارائه شده در زمان تنظیم،اجرا و پس از اجرای برنامه تحقق یابد،یک برنامه میتواند با موفقیت همراه باشد؛در غیر این صورت نخواهد توانست مشکلات ساختاری را برطرف کند: 1-وجود ثبات و امنیت؛ 2-وجود سازمانی مرکزی که بتواند مسئولیت برنامهریزی را بطور مطلوب برعهده گیرد؛ 3-گرد آمدن آمار و اطلاعات لازم؛ 4-تعیین اهداف و اولویتهای برنامه؛ 5-انتخاب استراتژی(سیاست)مناسب توسعه و روشهای انجام کار با توجه به اهداف برنامه و امکانات کشور؛ 6-واقعگرایانه بودن برنامه؛ 7-متعادل بودن برنامه؛ 8-بسیج مناسب امکانات و منابع اقتصادی؛ 9-اعمال صرفهجوییهای اقتصادی در بخش دولتی و پیشگیری از هزینههای غیرضروری؛ 10-برخورداری از همکاری عمومی؛ 11-ایجاد الگوی مناسب مصرف در جامعه چه در سطح سازمانهای تولیدی و چه در سطح بخش مصرفی؛ 12-کنترل و ارزیابی برنامه به هنگام تنظیم، در زمان اجرا،و بعد از اجرا.
هربرنامه میتواند یک یا چند مورد از اهداف زیر را برحسب شرایط اقتصادی-اجتماعی کشور انتخاب نماید:(به ترتیب اولویت) 1-توسعهء منابع انسانی؛ 2-توزیع عادلانهء امکانات و درآمدها با توجه به مزیتهای نسبی کشور و عقبماندگی بخشها و مناطق؛ 3-برقراری اشتغال کامل مولد همراه با ایجاد ثبات اقتصادی،یعنی پیشگیری از تورمهای شدید و وقوع رکود و بیکاری؛ 4-برقراری تعادل یا ایجاد مازاد در تراز پرداختهای کشور؛ 5-دستیابی به خوداتکایی فنی و اقتصادی؛ 6-تقویت دفاع ملی؛ 7-صنعتی کردن کشور؛ 8-توسعه و گسترش کشاورزی؛ 9-بهینهسازی سهم بخشهای صنعت، کشاورزی و خدمات درآمد ملی، سرمایهگذاری ملی و اشتغال ملی.
در صورتی که این بخش نتواند منابع لازم را درست تعیین کند،در طول برنامه دچار رکود اقتصادی خواهد شد و نتیجهء آن میتواند گسترش بیکاری و مشکلات اجتماعی باشد؛ ضمن آنکه نتایج سیاسی و اقتصادی تأمین هزینهها از طریق وامهای خارجی نیز برای سالهای پس از برنامهء مورد بحث باید در نظر گرفته شود."