خلاصه ماشینی:
"مخاطرات سیاسی مسیرهای مختلف خطوط لوله در حوضهء دریای خزر نوشتهء دکتر هوشنگ امیر احمدی ترجمه علیرضا طیب برای ارزیابی مخاطرات سیاسی ملازم با مسیرهای مختلف احداث خطوط لولهء نفت و گاز از آسیای مرکزی و منطقهء قفقاز به بازارهای اروپا، آسیا و دیگر مناطق جهان باید مجموعهای از عوامل را در سطوح ملی،منطقهای و جهانی مد نظر قرار داد که اغلب با هم متعارض به نظر میرسند.
جذابیت مسیر باکو-جیهان و خط لولهء ماورای خزر در چشم ایالات متحده از اینجا ناشی میشود که آن کشور مایل است برای خود در منطقهء اوراسیا نوعی محور نفوذ و تجارت از شرق به غرب دست و پا کند.
مخاطرات مطرح در سطح جهان دستهء دیگری از مخاطرات سیاسی که میتواند تصمیمگیری خردمندانه برای تعیین مسیر خطوط لولهء نفت و گاز از منطقهء خزر را به خطر اندازد به بازیهایی باز میگردد که بر سر تحصیل دستاوردهای استراتژیک در جهان جریان دارد.
برای نمونه، در حالی که ایران در مقایسه با روسیه یا ترکیه مسیر کم هزینهتری را برای احداث خطوط لوله هم از آسیای مرکزی و هم از منطقهء قفقاز در اختیار قرار میدهد مزیت نسبی آن در فراهم ساختن امکان ترتیب دادن معاملات تعویضی یا پایاپای و دسترسی آسان تر به میادین نفت و گاز ترکمنستان و قزاقستان است.
اگر مردم عراق و دولتهایی که پایشان درمیان بود بر توسعهء متوازن سیاسی-اقتصادی عراق تأکید کرده بودند این کشور میلیاردها دلار درآمد نفتی خود را از دست نمیداد و خطوط لولهء یاد شده نفت بیشتری را به بازارهای انرژی جهان منتقل میساخت و این به سود همهء طرفهای دخیل (مگر دولتهای منطقهء خزر!)بود."