چکیده:
امروزه دیگر این رﺅسای کشورها نیستند که در فرایند معاهده سازی شرکت دارند. در کنار معاهدات رسمی و تشریفاتی، توافقهای بین المللی زیادی در سطوح پایین دولت منعقد می شوند و مقامات اداری و اجرایی شخصا آنها را امضا می کنند. از نظر حقوق بین الملل، موافقت نامه های اداری، معاهده بوده و از جهت ایجاد حق یا تکلیف برای دولت هیچ گونه تفاوتی با معاهدات رسمی ندارند. بر این توافقها مقررات بین المللی به ویژه حقوق معاهدات اعمال می گردد. البته دیدگاه نظامهای حقوقی ملی نسبت به صلاحیت موسسات و وزارت خانه های دولتی شان برای انعقاد این نوع توافق نامه ها ممکن است مغایر با دیدگاه حقوق بین الملل باشد
خلاصه ماشینی:
البته دیدگاه نظامهـای حقـوقی ملـی نسـبت بـه صـلاحیت مؤسسات و وزارت خانه های دولتی شان برای انعقاد این نـوع توافـق نامـه هـا ممکـن اسـت مغایر با دیدگاه حقوق بین الملل باشد.
١- خصوصیات موافقت نامه های اداری حقوق بین الملل همانند مسأله ترمینولوژی هیچ گونه شکل یا فرایندی برای معاهده سازی مقرر نمی دارد، هر چند دولتها ممکن است در این زمینه مقرراتی را تدوین کرده باشند.
در نظام حقوقی ایران با توجه به اصول ٧٧ و ١٢٥ قانون اساسی، مـاده ٩ قـانون مـدنی و آیین نامه چگـونگی تنظـیم و انعقـاد توافقهـای بـین المللـی مصـوب ١٣٧١ هیـأت وزیـران ، توافقهای بین المللی در سطوح پایین دولت یعنی توافق مؤسسات و وزارت خانه های دولتی با همتایانشان در خارج توافق حقوقی ساده محسوب می شـوند کـه بـدون تصـویب مجلـس شورای اسلامی و امضای رئیس جمهور تنها با امضای وزیر یا بالاترین مقـام دسـتگاه دولتـی منعقد شده و ایجاد تعهد می نمایند.
9- Corten, Olivier & Klein, Pierre (eds), (9077), The Vienna Conventions on the Law of Treaties, A Commentary, Vol I, U.
5- Danilenko, G M, (7229), Law-Making in the International Community, the Netherlands, Kluwer Academic Publishers.
Netherlands، Kluwer Law International 1- Dörr, Oliver & Schmalenbach, Kirsten (Eds), (9079), Vienna Convention on the Law of Treaties: A Commentary, London/ New York, Springer.
2- Fitzmaurice, M & Elias, O, (9005), Contemporary Issues in the Law of Treaties, Netherlands, Eleven International Publishing.