خلاصه ماشینی:
"حال با توجه به اینکه بحث و بررسی در مورد نظریات فوق در این مقال نمیگنجد و اساس فارغ از این موضوع که کدامیک از نظریات فوق صحت دارد یک نکتهء غیرقابل انکار در این میان وجود دارد و آن این است که اگر صحت هر یک از سه نظریهء فوق را به عنوان پیشفرض بپذیریم باز هم نمیتوان منکر واقعیات نظام بینالملل شد و واقعبینی حکم میکند که صنایع مختلف ما خواه ناخواه در معرض تعامل و رقابت با بازارهای جهانی قرار خواهند گرفت،و کشور ما نیز برای اینکه در این تعامل کمترین ضربات را دریافت نماید و قادر به حضور در نظام اقتصاد بینالملل باشد باید با استفادهء هر چه بهتر از همهء امکانات و شناخت کامل همهء زوایای اقتصاد خود و همهء فرصتهای زمانی و فرجههای سازمان جهانی بازرگانی از طریق گروههای تخصصی و مطالعات و کار کارشناسی قوی و همینطور بهرهگیری از تجربیات دیگر کشورها در این زمینه، خود را هر چه سریعتر آمادهء ورود به سازمان یاد شده نماید،زیرا فرصتهای زمانی و فرجههای(رفتار ویژه) سازمان جهانی بازرگانی محدودیت زمانی دارد.
از این راه میتوان با برنامهریزی صحیح و علمی، برنامههایی از قبیل خصوصیسازی،قطع حمایتها و یارانههای دولتی،رفع موانع تعرفهای و تجاری را به صورت هدفمند و در قالب طرحهای زمانبندی شده و با شناخت و استفادهء هر چه بیشتر و بهتر از مصوبات رفتار ویژهء سازمان جهانی بازرگانی در قبال کشورهای در حال توسعه به مرحلهء جرا درآورد تا صنایع داخلی با تقویت ساختار صنعتی و بالا بردن توان رقابتی خود و در سایهء تعامل گام به گام با نظام تجارت بینالملل و شناخت با ایجاد مزیتهای نسبی مختلف بتوانند با امتزاج منطقی در اقتصاد جهانی،توسعه و پیشرفت را در آیندهء روابط بینالملل برای کشورمان رقم بزنند."