چکیده:
این پژوهش به بررسی رابطه ی بین استراتژی افزایش سود و ضریب واکنش سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. جهت انجام پژوهش 95 شرکت از شرکت-های فعال در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1380 الی 1387 به عنوان نمونه آماری انتخاب شد و از نرم افزار SPSS جهت برازش مدل رگرسیونی استفاده شده است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که بین استراتژی افزایش سود و ضریب واکنش سود رابطه معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر شرکت-های با استراتژی افزایش درآمد، نسبت به شرکت های با استراتژی کاهش هزینه، ضریب واکنش سود بزرگ تری دارند.
خلاصه ماشینی:
"بر اساس پژوهش های انجام شده شرکت هایی که جهت افزایش سود از استراتژی افزایش درآمد استفاده می کنند نسبت به شرکت هایی که از استراتژی کاهش هزینه ، بهره می گیرند ضریب واکنش سود بالاتری دارند [١١].
بنابراین ، پژوهش سه فرضیه به شرح زیر دارد: فرضیه اول شرکت هایی که استراتژی افزایش درآمد دارند، نسبت به شرکت هایی که استراتژی کاهش هزینه دارند، ضریب واکنش سود بزرگ تری دارند.
همچنین مشاهده می کنیم که سطح معناداری متغییرهای Et*Dso(b٣١) و Et*Dsno(b٣٢) و Et*Dnso(b٤١) و Et*Dnsno(b٤٢) کمتر از خطای آزمون یعنی ٠/٠٥ = α است ؛ بنابراین تمام این متغیرها معنادار هستند و از طرفی ٠<b٣٢<b٣١، بنابراین فرضیه دوم پژوهش پذیرفته می شود.
ضرایب b٤١ و b٤٢ مثبت هستند، ولی در شرط b٤٢<b٤١ صدق نمی کند، بنابراین فرضیه سوم پژوهش رد می شود؛ یعنی شرکت هایی که استراتژی کاهش هزینه و افزایش سود عملیاتی دارند، نسبت به شرکت هایی که از استراتژی کاهش هزینه و افزایش سود غیر عملیاتی استفاده می کنند، ضریب واکنش سود بزرگ تری ندارند.
بر اساس پژوهش ارتیمور وهمکاران [١٠] مدیریت درآمدها، سخت تر از مدیریت هزینه ها است و سرمایه گذاران برای افزایش غیرمنتظره درآمد، نسبت به کاهش غیرمنتظره هزینه ، ارزش بیشتری قائلند و به همین دلیل شرکت هایی که از استراتژی افزایش درآمد استفاده می کنند نسبت به شرکت هایی که استراتژی کاهش هزینه بهره می گیرند، ضریب واکنش سود بزرگ تری خواهند داشت .
Internal versus External Equity Funding Sources and Earnings Response Coefficients, Review of Quantitative Finance and Accounting 2001; 16: 33-52."