چکیده:
مشارکت مردم در روند تصمیم گیری شهری، یکی از عناصر اصلی حکومت دموکراتیک و مردمی بوده است و افزایش مشارکت مردم در امور شهری می تواند در ایجاد تعادل و هماهنگی لازم بین بخش های جامعه، نقش ارزنده ای را ایفا نماید. هدف اصلی مقاله حاضر، بررسی تاثیر رفاه اقتصادی و اجتماعی بر میزان مشارکت شهروندان در امور شهری بوده است. روش تحقیق پیمایشی است و جامعه آماری مورد مطالعه شامل سرپرستان خانوارهای شهر اصفهان به تعداد444552 نفر می باشد. از این تعداد، 700 نفر با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شده اند. ابزار مورد استفاده در تحقیق حاضر، پرسش نامه می باشد که بعد از بررسی اعتبار و پایایی آن، از طریق پرسش گران آموزش دیده به مرحله اجرا درآمده است (سال1386). یافته های تحقیق حاضر،نشان می دهد که بیشتر شهروندان اصفهانی مشارکت بالایی در امور شهری داشته و بین رفاه اقتصادی و اجتماعی با میزان مشارکت شهروندان در امور شهری رابطه معنی دار خطی حاصل آمده است. نتیجه غالب اینکه هر چقدر مسئولین شهری بتوانند اعتماد مردم را جلب کرده و از این طریق بر رضایتمندی اجتماعی آنان بیفزایند، در این صورت احساس تعلق آنان را به منطقه سکونتی شان افزایش داده و باعث افزایش مشارکت آنان در امور شهری می گردند.
خلاصه ماشینی:
بررسی تأثیر رفاه اقتصادی و اجتماعی بر میزان مشارکت شهروندان در امور شهری(مورد مطالعه شهر اصفهان) رسول ربانی (نویسنده اصلی ) دارما آرانچولام محمد عباس زاده وحید قاسمی چکیده: مشارکت مردم در روند تصمیم گیری شهری، یکـی از عناصـر اصـلی حکومـت دموکراتیـک و مردمی بوده است و افزایش مشارکت مردم در امور شهری می تواند در ایجاد تعادل و همـاهنگی لازم بین بخش های جامعه ، نقش ارزنـده ای را ایفـا نمایـد.
یافته های تحقیق حاضر،نشان می دهد که بیـشتر شـهروندان اصـفهانی مـشارکت بـالایی در امـور شهری داشته و بین رفاه اقتصادی و اجتماعی با میزان مشارکت شهروندان در امور شهری رابطه معنی دار خطی حاصل آمده است .
جدول شماره ٥ ـ آماره های پراکندگی مرتبط با میزان مشارکت شهروندان در امور شهری متغیر میانگین چولگی دامنه تغییرات حداقل حداکثر تعداد مشارکت در امور شهری 91/71 ٠/٤٠٢ ـ 77 46 123 700 ب) رفاه همان طوریکه در بخش های قبلی ، اشاره گردید، برای سنجش تأثیر رفاه بر مـشارکت شـهروندان در امـور شهری به عنوان متغیرهای مستقل ، هر دو بعد اقتصادی و اجتماعی مد نظر قرار گرفته است .
جدول شماره١٠ ـ آماره های توصیفی و استنباطی مرتبط با احساس محرومیت نسبی – مشارکت متغیر میانگین چولگی دامنه تغییرات حداقل حداکثر تعداد احساس محرومیت نسبی 11/80 -0/006 15 3 18 700 آ ن ن ا ا شاک تعداد مشاهدات 700 زمو پیرسو: حسس محرومیت نسبی و مرت سطح معنی داری 0/0001 شدت همبستگی -0/209 رفاه اجتماعی برای سنجش تأثیر رفاه اجتماعی بر میزان مشارکت شهروندان در امور شهری شاخص هـای اعتمـاد نهـادی، رضایتمندی اجتماعی و میزان رضایتمندی از خدمات بهداشتی انتخاب گردیده اند که به ترتیـب بـه توصـیف و تبیین آنها اشاره می کنیم .