چکیده:
هدف از این پژوهش، ارائه یک مدل غیرورزشی پیشگوی VO2max با استفاده از متغیر فعالیت بدنی اندازه گیری شده به-وسیله دستگاه گام شمار در مردان 65-40 ساله، سالم با سبک زندگی فعال است. به این منظور از 69 آزمودنی برای توسعه و اعتبارسنجی مدل پیشگو استفاده شد. ظرفیت عملی با استفاده از از تست یک مایل پیاده روی راکپورت اندازه گیری شد. شاخص های ترکیب بدن اندازه گیری شدند. فعالیت بدنی به وسیله گام شمار (Hj-113 Omron) در طول روز به مدت2 هفته متوالی اندازه گیری شد. همبستگی معناداری بین VO2max با متغیرهای مستقل ترکیب بدن و گام های روزانه مشاهده شد (05/0>p). همچنین گام های روزانه به طور معناداری با VO2max ارتباط داشت (70/0=R). آنالیز رگرسیون چندمتغیره نشان داد که VO2max با بهره گیری از متغیرهای سن، وزن، نسبت کمر به لگن و تعداد گام روزانه قابل پیشگویی است (001/0p<، ml/kg/min4/1=SEE، 92/0=R). هنگام استفاده از مدل پیشگو برای برآورد ظرفیت عملی آزمودنی ها، VO2max پیشگویی شده و اندازه گیری شده همبستگی معناداری با یکدیگر داشتند (005/0>p، 86/0=R). به نظر می رسد که گام های روزانه متغیر مفیدی برای مدل های غیرورزشی ظرفیت عملی در مردان میانسال است. احتمالا این مدل دقت مدل های رگرسیون را برای پیشگویی دقیق تر VO2max در مطالعات گسترده مرتبط با سلامت افزایش خواهد داد
خلاصه ماشینی:
استادیار گروه فیزیولوژی دانشگاه بوعلی سینا چکیده هدف از این پژوهش ، ارائة یک مدل غیرورزشی پیشگوی VOmax٢ با استفاده از متغیر فعالیت بدنی اندازه گیری شده به - وسیلة دستگاه گام شمار در مردان ٦٥-٤٠ ساله ، سالم با سبک زندگی فعال است .
هنگام استفاده از مدل پیشگو برای برآورد ظرفیت عملی آزمودنی ها، VOmax٢ پیشگویی - شده و اندازه گیری شده همبستگی معناداری با یکدیگر داشتند (٠٠٠٥>p، ٠٨٦=R).
این گونه مدل های رگرسیون خطی آماری ارزیابی روشنی از آمادگی هوازی با استفاده از متغیرهای سن ، جنس ، ترکیب بدن و حجم فعالیت بدنی اندازه گیری شده به روش پرسشنامه ارائه می - کنند.
در این میان 1 - non exercise method for VO2max prediction 2 - Social Desirability and Social Approval شاید محدودیت برجستة پرسشنامه ها، عدم قابلیت آن در اندازه گیری الگوی فعالیت های بدنی ناگهانی و سازماندهی نشدة افراد باشد که ممکن است بخش عمدة فعالیت بدنی کسانی را که عادات ورزشی و اوقات فراغت فیزیکی مرتب ندارند، را شامل شود (٢٥).
آیا می توان مدل آسان و فراگیری را برای پیشگویی ظرفیت عملی یا سطح آمادگی قلبی - عروقی به کمک متغیرهای گام روزانه و ترکیب بدن توسعه داد؟ روش کار این پژوهش با ماهیت پس رویدادی شامل نمونه گیری در دسترس است که در آن مردان سالم با دامنة سنی ٦٥-٤٠ سال به طور داوطلبانه در طرح شرکت کردند.
پژوهش های علمی نشان می دهد که اندازه گیری حداقل سه روز با گام شمار (دو روز کاری و یک روز آخر هفته ) برای برآورد الگوی حجم کار یا فعالیت بدنی روزانه مناسب است .