چکیده:
هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر دو برنامة تمرین هوازی با شدت های متفاوت بر برخی شاخص های خطر بیماری قلبی – عروقی در دختران جوان بود. به همین منظور، ٤٢ دختر (با میانگین های سن ١/٤٦ ±٢٠/٥٩ سال ، قد ٤/٧٥ ±١٦٠/٢٩ سانتی متر، وزن ٨/٨٢± ٥٩/٢٣ کیلوگرم ، شاخص تودة بدن ٣/٤١± ٢٢/٠٨ کیلوگرم بر مترمربع ، درصد چربی بدن ٣/٨٥ ±١٥/٤٢ و حداکثر توان هوازی ٣/٩٦ ±٢٥/٣٤ میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه ) به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند: الف ) تمرین هوازی با شدت ٧٥-٦٥ درصد ضربان قلب بیشینه ، ب) تمرین هوازی با شدت ٩٠-٨٠ درصد ضربان قلب بیشینه و ج) گروه کنترل . سپس دو گروه تجربی به مدت ٨ هفته و هر هفته ٣ جلسه ، تحت تاثیر تمرین های هوازی قرار گرفتند. تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) نشان داد که بین سه گروه کنترل ، تمرین هوازی با شدت ٩٠-٨٠ درصد ضربان قلب بیشینه و تمرین هوازی با شدت ٧٥-٦٥ درصد ضربان قلب بیشینه ، در شاخص های کلسترول تام ، تری گلیسرید ، HDL, LDL-C ,HDL٢,ApoAI,HDL٣ سرمی تفاوت معنی داری وجود ندارد (٠٠٥<P) . همچنین مشخص شد که تمرینات هوازی با هر دو شدت ، موجب افزایش معنادار حداکثر توان هوازی می شود (٠/٠٥ >P). می توان گفت انجام دو برنامة تمرین هوازی با شدت های مختلف بر شاخص های خطر بیماری های قلبی – عروقی در دختران جوان سالم تاثیر معنی داری ندارد، اما می تواند موجب بهبود آمادگی هوازی در آنها شود.
خلاصه ماشینی:
به عبارت دیگر، تعیین نسخة ورزشی برای افرادی که در شرایط مطلوب بدنی قرار داشته و احتمالا از نظر شاخص های قلبی – عروقی در سطح بهینه ای هستند، همچون دختران جوان ، چگونه باید باشد؟ آیا این افراد به انجام فعالیت ورزشی نیاز ندارند و باید به استراحت بپردازند یا برای حفظ و بهبود شرایط موجود به اجرای فعالیت های بدنی نیاز دارند؟ اگر چنین است ، این فعالیت ها باید با چه شدتی انجام گیرد تا بهترین نتیجه حاصل شود؟ تا جایی که ما تحقیق ، کردیم تحقیقی که شدت های متفاوت تمرین و تأثیر آن را بر شاخص های خطر قلبی – عروقی در دختران جوان سالم بررسی کرده باشد، پیدا نکردیم ، فقط در یک تحقیق ، ایمامورا١ و همکاران (٢٠٠٠)، آثار کوتاه مدت یک جلسه ورزش با شدت متوسط را بر لیپیدها و لیپوپروتئین ها بررسی کردند و تفاوت معنی داری در نتایج مشاهده نکردند (١٦).
در همین زمینه ، ادونون و همکاران (٢٠٠٥)، نشان دادند که انجام ٢٤ هفته تمرین دوچرخه سواری با شدت متوسط (٦٠% VOmax٢ ) و زیاد (٨٠% VOmax٢) در مردان میانسال غیرفعال ، تغییر معنی داری در شاخص های HDL و تری گلیسرید ایجاد نمی کند، اما موجب کاهش کلسترول تام و LDL، فقط در گروه با شدت زیاد می شود(٣٠).
Katzmarzyk PT, Leon AS, Rankinen T, Gagnon J,Skinner JS, Wilmore JH, et al.