چکیده:
ساخت جزایر مصنوعی از سوی کشورهای حاشیهی خلیج فارس، بهویژه امارات متحدهی عربی، سببشده تا این موضوع با حساسیت بیشتری از سوی کشورهای منطقه، بهویژه ایران دنبال شود. در چنین شرایطی، ریشهیابی آثار زیستمحیطی و سیاسی این مسئله، بسیار مهم بهنظر میرسد. آلودگی زیستمحیطی سال های پیش، درنتیجهی فعالیت های انسانی و بهره برداری بیرویه از طبیعت بهوجود آمده است. آلودگی آبها ازجمله خلیج فارس، بخش چشمگیری از بحران آلودگی محیط زیست را تشکیل می دهد. جزایر مصنوعی در خلیج فارس در حال گسترش هستند. کشورهای کوچک خلیج فارس تلاشدارند تا سهم اراضی تحت مالکیت خود را افزایش دهند و سرزمینهای جدیدی را برای فعالیتهای اقتصادی، توریستی و تجاری برپا کنند. اگر برخورد و اختلاف ایران و امارات متحدهی عربی بر سر جزایر ایرانی ابوموسی و تنبهای کوچک و بزرگ را به این مشکل اضافه کنیم، تصویر نگرانکنندهتری نمایان میشود. این مقاله، آثار تخریبی ساخت جزایر مصنوعی بر محیط زیست دریای خلیج فارس را مورد ارزیابی قرار میدهد. یافتههای پژوهش نشان میدهد، جزایر مصنوعی نخیل، حیات وحش را مدفون و سبب افزایش تیرگی و گلآلودشدن آب و جابهجایی رسوبات کنار ساحل شده است. کشورهای غیرساحلی در چارچوب قوانین سوم کنفرانس حقوق دریاها، حق ساخت و برپایی جزایر مصنوعی در خلیج فارس را ندارند. افزونبر اینکه، کشورسازندهی جزایر مصنوعی، باید اطلاعات لازم را در زمینهی ساخت و ویژگیهای جزایر مصنوعی خود به کشورهای دیگر ارائه دهد.
خلاصه ماشینی:
"این اقدام دبی،سبب تشویقچند کشور ساحل خلیج فارس برای ساخت جزایر مصنوعی شده است( 2,5002,enarK ).
اگرچه ساخت جزایر مصنوعی بر دریاهای آزاد،موردتوجه قرار گرفته است،اما این ممنوعیت،کشورها را در قرار دادن هر بخشی از دریاهای آزاد تحت حاکمیت خودشان(بند89 کنوانسیون 1982)بازمیدارد و از تأسیس و ایجاد هرگونه مناطق دریایی پیرامون جزایر مصنوعی،حتی بر رویدریاهای آزاد در بیرون از منطقهی انحصاری اقتصادی نداریم،بنابراین،مورد گفته شده با خلیج فارس ارتباطی ندارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) چالشهای زیستمحیطی محلی ساخت جزیرهی مصنوعی نخیل کشورهای عربی،به ویژه امارات متحده عربی با کمک درآمدهای نفتی،شاهکارهای مهندسی چالشبرانگیزی را شامل،بلندترین ساختمان یا برج جهان،گرانترین جزایر سکونتگاهی جهان و نیز،بزرگترین فرودگاه جهان را ساختهاند و اینتحولات هیجانانگیز و پیشرفته،هزینههای زیادی برای منابع آب و محیط زیست این کشورهای بیابانی در پی داشتهاست.
این کنوانسیون شرط لازم برای ساخت جزایر مصنوعی را،عدم آسیب به محیط زیست و منابع زنده و غیرزنده دربستر و زیردریاها ذکر کرده است(مادهی 235 کنوانسیون 1982)( 5,0102,sohcameliT dns satlasT ).
بررسیها نشان میدهد که شرکت نخیل،بندهای 97 و 98 قانون فدرال شمارهی 24 را نقض کرده و در ارائه وانجام طرح ارزیابی آثار زیستمحیطی برای پروژههای دیگر جزایر مصنوعی اقدامی انجام نداده است و ساخت این جزایر،دومین زیستگاه غنی خلیج فارس را در معرض نابودی قرار داده است.
منابع {E ,aeS eht fo waL lanoitanretnI eht dna fluG naisreP eht ni sdnalsI laicifitrA,6002,."