چکیده:
مئاندرها از چشم اندازهای بسیار زیبا و در عین حال از اشکال خطرناک ژئومورفولوژیکی ـ هیدرولوژیکی دشت های سیلابی مناطق کوهستانی محسوب می شوند. عوامل مختلفی در تشکیل و توسعه و جابه جایی مسیر کانال ها دخالت می کنند. یکی از عوامل مهم در تشکیل این پدیده ها، وقوع سیلاب ها و مازاد انرژی در مسیر جریان رودخانه-هاست. حضور مئاندرها در مسیر رودخانه ها در واقع از نشانه های مهم خطر وقوع سیلاب ها در محدوده تشکیل آنهاست. در مسیر رودخانه شور، جاری در حوضه کوهستانی نیمه خشک (واقع در عرض شمالی ''05◦ 36 تا ''20 ◦37 و طول شرقی ''43 ◦46 تا ''15 ◦47) پیچ وخم های زیاد و متوالی تشکیل می گردد و متداول ترین مئاندرها مشاهده می شود. در این مقاله، برای بررسی این پدیده ها و همچنین با هدف مطالعه پتانسیل خطر وقوع سیلاب ها در طول قطعاتی از مسیرهای مئاندری، از شاخص LFH استفاده شده است برای رسیدن به هدف از پارامترهای خود مئاندرها ـ از جمله کمربند مئاندر، پهنای بستر و مانند اینها ـ استفاده شده است. نتایج به دست آمده از بررسی ها، نشان می دهد که مقدار LFH در کل طول مسیر متفاوت است و با متوسط 77/0 مقدار آن بالاست. به عبارت دیگر، طبق این شاخص، در طول مسیر رودخانه شور، پتانسیل سیل خیزی در طول قطعاتی از مسیرهای پیچ-وخم دار بالاست. بررسی ها همچنین حاکی از آن اند که جابه جایی قوس مئاندرها به طرف کناره ها باعث شده است که فرسایش کناری در طول مسیر رودخانه شور تشدید گردد و مخاطرات ناشی از آن نیز افزایش یابد
خلاصه ماشینی:
"با توجه به این مطلب،و همانگونه که در نمودارهای ارائه شده در شکل 9 مشاهده میشود،میتوان گفت که تنها دو عامل ارتفاع و آب و هوا بیش از دیگر عوامل طبیعی در توزیع محوطههای باستانی استان مازندران تأثیر گذاشتهاند.
112-97 تحلیل ساختاری گسل ایذه در بخش مرکزی زاگرس با استفاده از تکنیکهای سنجش از دور مهران عزیززاده*-استادیار پژوهشکده اکتشاف و تولید،پژوهشگاه صنعت نفت فاطمه ملامهر علیزاده-کارشناس ارشد سنجش از دور،سازمان فضایی ایران پذیرش مقاله:1388/8/4 تأیید نهایی:1389/10/4 چکیده {IBمورفولوژی کمربند چین-راندگی زاگرس،به دلیل عملکرد گسلهای مختلف در طی کوهزایی،پیچیدگیهای خاصی یافته است.
این پژوهش به کمک تکنیکهای سنجش از دور و با استفاده از تصاویر ماهوارهای RETSA و NAP-SRI ،و مدل رقومی ارتفاع )MED( ناحیه انجام شده است.
در طی این مطالعه تلاش شده است تا براساس تصاویر ماهوارهای و مدل رقومی ارتفاع }o4o{)MED(، شمایی از سبک ساختاری5و سازوکار(مکانیسم) حرکات گسل ایذه،و تأثیر آن در تکوین زمینساختی بخش مرکزی ارائه شود.
این گسل برروی نقشه مغناطیس هوایی ناحیه نیز نیز مشخص است و آثار آن را تا حوالی گسل ایذه(واقع در بخش مرکزی کمربند به سادگی چینخورده زاگرس)میتوان تشخیص داد(بربریان،1995،216).
-نقشههای توپوگرافی رقومی بخش مرکزی ناحیه ایذه(در مقیاس 25000:1)،تهیه شده به وسیله سازمان نقشهبرداری ایران (به تصویر صفحه مراجعه شود) روش پژوهش در شکل 3،نمودار فرایند مطالعات سنجش از دور سیستم گسل ایذه نشان داده شده است.
در پژوهش حاضر،برای بارزسازی عوارض موجود در تصاویر ماهوارهای و آشکارسازی آثار دگرشکلی در آنها از تکنیکهای SIH 4و تحلیل مؤلفه اصلی )ACP(}o5o{ استفاده شد(شکل 5)."