چکیده:
گفتمان اصلی خرداقلیمشناسی شهری، طبیعت انسانزده است. بافت فیزیکی شهر در مقایسه با فضای خارج شهر، همانند روستاهای پیرامون، تفاوت های زیادی دارد. مقایسهی شاخص های اقلیمی شهر با نواحی پیرامونی، نشانهی بارزی از تاثیرپذیری خرداقلیم شهری از مناطق شهری است. یکی از شاخص های مهم تاثیرپذیر اقلیمی از نواحی شهری، فرایند بارندگی است. گمان میرود بهدلیل دگرگونی بافت شهری تهران در دههی پیش، پارامتر بارندگی نیز نسبت به دهه های گذشته، دستخوش تغییر شده باشد. در این مطالعه، نخست داده های بلندمدت بارش روزانهی دو ایستگاه مهرآباد (تحت تاثیر خرد اقلیم شهری) و بیلقان (خارج از محدودهی تاثیر خرد اقلیم شهری) در ماه های گرم سال (ژوئن تا سپتامبر) جمع آوری شد؛ سپس با استفاده از دو روش آزمون آماری کروسکال والیس و آزمون تاو ـ کندال، وجود روند در داده ها، مورد بررسی قرار گرفت. سرانجام، برای تعیین نوع و زمان تغییر در سری دادهها از روش آماری ـ گرافیکی «من ـ کندال» استفاده شد. ارزیابی آزمون های آماری روی تمام دورهها نشان داد که فرض تصادفی بودن داده ها در سطح اطمینان 95 درصد، در ایستگاه مهرآباد بهشدت رد شده و روند فزایندهی شمار روزهای بارندگی، بهویژه در سالهای گذشته معنادار است. این در حالی است که در ایستگاه بیلقان هیچگونه روند معنا داری در سطح اطمینان 90 و 95 درصد یافت نشد. همچنین، پراکنش روزهای بارشی در طول هفته برای پانزده سال نخست و پانزده سال انتهایی دورهی آماری در دو ایستگاه مهرآباد و بیلقان مقایسه شد. نتایج نشان داد که تنها در ایستگاه مهرآباد، تعداد روزهای بارشی در پانزده سال پایانی طی روزهای کاری هفته افزایش و در روزهای پایانی هفته کاهش مییابد که این امر بهاحتمال، برآمده از تاثیرات خرد اقلیم شهری بر فرایند هواشناختی بارش است.
خلاصه ماشینی:
"در این مطالعه،نخست دادههایبلند مدت بارش روزانهی دو ایستگاه مهرآباد(تحت تأثیر خرد اقلیم شهری)و بیلقان(خارج ازمحدودهی تأثیر خرد اقیلم شهری)در ماههای گرم سال(ژوئن تا سپتامبر)جمعآوری شد؛سپس با استفاده از دو روش آزمون آماری کروسکال والیس و آزمون تاو-کندال،وجود روند دردادهها،مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج نشان داد که تنها در ایستگاه مهرآباد،تعداد روزهای بارشی در پانزده سال پایانیطی روزهای کاری هفته افزایش و در روزهای پایانی هفته کاهش مییابد که این امر به احتمال،برآمده از تأثیرات خرد اقلیم شهری بر فرایند هواشناختی بارش است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) همانگونه که از نمودارهای فوق برمیآید،در هرسه ایستگاه مورد بررسی که تحت تأثیر توسعهی شهری کلانشهرتهران قرار دارند،درصد روزهای بارشی در روزهای کاری هفته،بیشتر از این مقدار در روزهای آخر هفته است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) &%07714TJPG077G% چنانچه از نمودار تغییرات رفتار مؤلفههای )i t(u و )i t(؟u برای سری زمانی دادههای تعداد روزهای همراه با بارشسبک(12/5؟؟؟< x ؟؟؟<0/2 میلی متر در روز)،در طی سالهای مورد بررسی برای ایستگاه مهرآباد پیداست،منحنیهایمربوطه،در داخل محدودهی بحرانی موردنظر(1/96-+)نقطهی برخوردی در اواسط دههی 70 میلادی دارند و اینوضعیت بیانگر آغاز تغییرات در طبقهی روزهای همراه با بارش سبک،در ایستگاه مهرآباد است و روند فزایندهی موجودبر آن،به ویژه در سالهای پیش در سطح 95%معنادار است.
مهمترین نتایج بررسی آثار خرد اقلیم شهریبر تعداد روزهای بارشی و پراکندگی آن در میان روزهای هفته در کلانشهر تهران،طی دورهی آماری 1961 تا 2005 رامیتوان به صورت زیر خلاصه کرد: *رشد شهرنشینی سبب افزایش نسبی بارشهای سبک و کاهش شمار روزهای همراه با بارش متوسط و سنگینطی دورهی گرم سال در کلانشهر تهران گشته است.
loV,scisyhP ecapS & htraE eht fo lanruoJ,aerA narheT eht revo noitatipicerP no ."