خلاصه ماشینی:
"همچنین طبق برآوردهای انجام شده،اگر دولت در عوض توزیع منافع حاصله به صورت پرداختهای کلی و یک جا،به اعطای یارانههای مصرفی برای کالاهای اساسی بپردازد،در این صورت منفع رفاهی کل جامعه کمتر خواهد بود(6/7 درصد)و قشر فقیر جامعه منافع رفاهی بسیار پایینتری را خواهند داشت(یعنی 64 درصد از ارزش میزان مصرف در مقایسه با 27 درصد در حالت پرداختهای کلی و یک جا).
با اتخاذ سیاستهایی چون تعرفهای کردن موانع غیر تعرفهای، یکسانسازی نرخ ارز و وضع تعرفهء یکسان 51 درصدی، منفعت رفاهی معادل 21/3 درصد میزان مصرف میشود.
قشر فقیر جامعه به میزان قابل ملاحظهای از اتخاذ این سیاست،منتفع خواهد شد،اما جالب آن است که وقتی تعرفهء یکسان 51 درصدی وضع میشود قشر فقیر در مقایسه با حالتی که میزان تعرفه صفر باشد،(که مازاد درآمد کمتری برای توزیع ایجاد میکند)نفع بیشتری میبرد.
در ایران قیمت مشتقات نفتی تنها 01 درصد قیمتهای جهانی آن است، طبق برآوردهای انجام شده دولت جهت اعطای یارانه به مشتقات نفتی متحمل هزینهای معادل 81 درصد تولید ناخالص داخل میشود.
پیشنهادها و توصیهها تحلیلهای بانک جهانی از سیاستهای ارزی و تجاری ایران به این موضوع اشاره میکنند که دولت ضمن افزایش رفاه کل کشور میتواند رفاه نسبی قشر فقیر جامعه را نیز با اجرای اصلاحات زیر بهبود بخشد: جایگزین کردن تعرفهها به جای موانع غیر تعرفهای و کاهش تعرفهها بانک جهانی از سیاست دولت مبنی بر جایگزینی تعرفهها به جای موانع غیر تعرفهای به شدت حمایت میکند."