چکیده:
مقدمه: هدف اصلی پژوهش حاضر پیش بینی گرایش به اعتیاد بر اساس میزان پرخاشگری و ابراز وجود در دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی بوده است. روش: این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی تهران بود که به روش نمونه گیری در دسترس 150 دانشجو انتخاب شد. جهت جمعآوری داده ها از پرسشنامه های پرخاشگری اهواز، پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریجی و نیز پرسشنامه آمادگی به اعتیاد زرگری استفاده شد. یافتهها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه بین متغیرهای پرخاشگری و ابراز وجود با آمادگی به اعتیاد معنادار می باشد. نتایج رگرسیون چند متغیری نشان داد که ترکیب خطی پرخاشگری و ابراز وجود توان پیش بینی آمادگی به اعتیاد را دارا میباشند. نتیجه گیری: گرایش به اعتیاد بر اساس متغیرهای پرخاشگری و ابراز وجود قابل پیش بینی است.
Introduction: The aim of present research was the prediction of addiction potential on the basis of aggression and assertiveness in Allameh Tabbatabaei girl students.
Method: The research method was correlational design and population of research was girl students of Allameh Tabatabaei university. By available sampling 150 girls were selected and Ahvaz Aggression Questionnaire، Gambril & Rigy Assertiveness questionnaire and Zargari Addiction Potential Questionnaire administered among selected sample.
Findings: the results of the Pearson correlation showed that the relationship between aggression، assertiveness، and addiction potential was significant. Also، the results of multivariate regression analysis showed that aggression، assertiveness and depression can predict the Addiction Potential.
Conclusion: Addiction potential can be predicted by aggression and assertiveness.
خلاصه ماشینی:
"بر اساس یک مطالعه انجام شده در شیراز در سال 1384 از 292 فرد مورد مطالعه 18 Leshner United Nations Office for Drug Control and Crime Prevention درصد آنها زنان با متوسط سن 30 سال و به روش مصرف مواد غیر تزریقی به اعتیاد مبتلا شده بودهاند (نجاری، 1386).
Franken Agnew Spielberger & Sarason Bushman Hayatbakh, Najman, Williams, Boor & O Callaghan Wills, Vaccaro & Mcnamara Epstien, Botvin, Diaz, Willams & Griffin جف 1 (2005) در بررسی رابطه ی بین پرخاشگری و مصرف مواد افیونی نتیجه گرفت که پرخاشگری با مصرف مواد افیونی همبستگی مثبت دارد.
با توجه به اینکه در ارتباط با اعتیاد Jaff Saatcioglu & Erim Bekker, Croon, Van Belkom & Vermee Adamrita زنان در ایران، تحققیات اندکی انجام شده است و اینکه رابطه بین متغیرهای پرخاشگری و ابراز وجود با آمادگی به اعتیاد، همواره در تحقیقات گذشته از اهمیت خاصی برخوردار بوده است اما بررسی دقیقی از این متغیرها در نمونه دختران در کشور ما صورت نگرفته است.
از طرف دیگر بر اساس نظریهی ناکامی-پرخاشگری، چنانچه فرد به علت مشکلات و مسائل شخصی و اجتماعی با موانع روبه رو شود، این امر می تواند باعث خشم و پرخاشگری او شود از آنجائیکه از نظر فرهنگی و تربیتی در جامعه ممکن است پرخاشگری و اعمال رفتار خشونت آمیز عملی ناپسند تلقی شود، این گونه افراد برای غلبه بر هیجانات و نیل به آرامش درونی به موادی نیاز دارند تا ولو به طور موقت آرامشی برای آنها باشد و آنها این اثر را در مواد مخدر مییابند (مهرابی زاده، فتحی و شهنی، 1387)."