چکیده:
سازمانها برای بهبود جایگاه رقابتی خود، مجبور هستند برای نگهداشت دانش موجود و نیز یادگیری دانشهای نوین مدیریت دانش را به کار گیرند. تلاش سازمان در زمینه مدیریت دانش به دو بخش قابل تفکیک است: نخست، سازمان باید به آنچنان توانمندی دست پیدا نماید تا بتواند دانش نوین را بیاموزد که این بخش را یادگیری سازمانی گویند. دوم، سازمان باید بتواند در برخی از موقعیتها، دانش سازمانی خود را آگاهانه کنار بگذارد و دانش جدیدی را جایگزین نماید که این بخش نیز فراموشی سازمانی نامیده می شود. این پژوهش با هدف شناسایی میزان فراموشی سازمانی انجام شده است. در این مقاله پس از بررسی مفهوم و ابعاد فراموشی سازمانی در ادبیات نظری، سه بعد فراموشی (نوع فراموشی، پیامد فراموشی و روش فراموشی) شناسایی شد و رابطه این سه بعد در سه فرضیه مورد آزمون قرار گرفت. برای سنجش این ابعاد از پرسشنامهای 25 سئوالی که توسط نگارندگان تهیه شده است، استفاده گردید. جامعه مورد بررسی در این پژوهش تعدادی از سازمانهای دولتی و خصوصی است. روش نمونهگیری در این مطالعه، تصادفی بوده است. برای سنجش اندازهگیری ابعاد فراموشی سازمانی از روش مدلسازی معادلات ساختاری و برای سنجش فرضیههای پژوهش از آزمون معناداری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهند پرسشهای پرسشنامه به نحو مناسبی ابعاد سهگانه فراموشی سازمانی را اندازهگیری میکنند. همچنین نتایج بیانگر آن است که فرضیههای پژوهش (رابطه بین نوع دانش فراموش شده، روش فراموشی و پیامدهای فراموشی) مورد تایید قرار گرفتهاند..
To improve organizations competitive positions, managers need to utilize knowledge management in order to maintain existing knowledge, and acquire new knowledge. Efforts made in organizations in terms of knowledge management may be divided into two main parts. First, the organizational capability in learning new knowledge known as Organizational Learning. Second, is the need for putting away existing knowledge known as Organization Forgetting in order to acquire fresh knowledge? This paper aimed to identify Organization Forgetting. In this paper, after a wide literature review, three dimensions of Organizational Forgetting (the type, the outcome, and the method) have been identified. In order to measure these dimensions, a questionnaire containing 25 questions was designed. Simple random sampling was used for data gathering. Using Structural Equation Modeling, the three dimensions of Organizational Forgetting were measured. Pearson correlation coefficient was applied to test three hypotheses. Our findings showed that there are significant relationships between the type, the outcome and the method of Organizational Forgetting
خلاصه ماشینی:
"- Prahalad - Lieberthal - Conklin فراموشی سازمانی، عدم توانایی سازمان در یادگیری نیست؛ گاهی اوقات لازم است سازمان دانش موجود خود را به صورت آگاهانه کنار بگذارد (Othman, & Hashim, 2002) و گاهی دانش به صورت غیرآگاهانه و با گذشت زمان از بین میرود (Tham et al.
- Structural Equation Modeling - Latent Variable - Observed Variable شکل (4): مدل اندازهگیری ابعاد فراموشی سازمانی در فرم اولیه جدول (2): شاخصهای برازش برای مدل اندازهگیری فراموشی سازمانی(مدل اولیه) گروهبندی شاخصها نام شاخص اختصار مدل اولیه برازش قابل قبول شاخصهای برازش مطلق سطح تحت پوشش کای اسکور 000/0 بزرگتر از 5 درصد شاخص نیکویی برازش GFI 885/0 GFI>90٪ شاخص نیکویی برازش اصلاح شده AGFI 858/0 AGFI>90٪ شاخصهای برازش تطبیقی شاخص برازش هنجار نشده NNFI 786/0 NNFI>90٪ شاخص برازش هنجار شده NFI 662/0 NFI>90٪ شاخص برازش تطبیقی CFI 809/0 CFI>90٪ شاخص برازش افزایشی IFI 815/0 IFI>90٪ شاخصهای برازش مقتصد شاخص برازش مقتصد هنجار شده PNFI 589/0 بالاتر از 50 درصد ریشه میانگین مربعات خطای برآورد RMSEA 055/0 RMSEA<٪10 کایاسکور بهنجار شده به درجه آزادی CMIN/df 802/1 مقدار بین 1 تا 3 همان گونه که اطلاعات جدول (2) نشان میدهد عموم شاخصهای برازش وضعیت مطلوبی را نشان نمیدهند و به همین منظور لازم است اصلاحاتی بر روی مدل اندازهگیری فراموشی سازمانی انجام پذیرد.
جدول (5): نتایج تجزیهوتحلیل فرضیه نخست نتیجه سطح تحت پوشش آماره ضریب همبستگی فرضیه شماره فرضیه پذیرش فرضیه 000/0 755/0 بین روش فراموشی یک سازمان و پیامدهای فراموشی برای آن سازمان رابطه معناداری وجود دارد."