خلاصه ماشینی:
"به بیان دیگر بازپنداری معطوف به آینده؛ امتداد و استمرار آن چیزی است که در زمان حال،از گذشتهی ما تأثیر پذیرفته است؛ فراموش نکنیم،تجارب بشری نشان میدهد که آنچه در امروز حاصل آمده است،از تأثیرات بازپروری آینده در گذشته،مبرا نبوده؛بلکه از پیامدهای آن محسوب میشود و همین دریافت عیمق میتواند گواهی مستند بر این ادعا باشد که آیندهی ما از آنچه که در امروز برای آیندهی نزدیک بازپروری مینماییم،متأثر خواهد بود.
سند چشمانداز بیست ساله ایران 4041،در چه چارچوب قانونی تنظیم و ارائه شده است؟ در پاسخ به پرسش نخست؛پاسخگویی به پرسشهای انضمامی اصلی،زمینهساز مناسب و زمینه پروری لازم را فراهم ساخته است و اکنون میتوان با عنایت به پاسخهای بدست آمده،بر این نکته تأکید ورزید که در ساحت تغییر و تحولات پر شتاب جهان امروز؛«آیندهشناسی»یک ضرورت تردیدناپذیر است؛و براساس قاعدهی هدف محوری و منفعتگرایی بشر،این آیندهشناسی در نقطه تلاقی واقعیتهای پیشرو، نیازها و خواستههای رودررو،توجه ساخت آینده در چارچوب ارادهی بشری است.
بنیاد چنین اقدامی،در انقلاب اسلامی ملت بزرگ ایران ریشه دارد؛ملتی که با گذار از وضعیت انقلابی با نهادینه نمودن نهادهای برخاسته از انقلاب،اکنون دریافت موقعیتی از تاریخ حیات سیاسی خود قرار دارد که با اطمینان به دستاوردهای گذشته به افق آینده میاندیشید؛آنچه که در گذشته حاصل شده است،بیش از هر چیز حاصل «حضور مردم در صحنه»های مختلف بوده است،اما تردید خدمت به این مردم،ضامن «استمرار حضور مردم»و ضرورت این استمرار،عنایت به برنامهریزی استراتژیک در دنیای پر شتاب و انباشته از تغییر و تحولات روزافزونی است که«اصل رقابت»را تشدید،میسازد."