چکیده:
«تبشیر مسیحی» در زمرة مهمترین وظایف کلیسا محسوب میشود. ریشه این آموزه، به فرمان عیسی( پس از رستاخیز برمیگردد که به حواریون گفت: بروید و امتها را به ملکوت خدا بشارت دهید. بنابراین، به اعتقاد مسیحیان، پیام تبشیر ملکوت خداست. کلیسا باید تا تحقق ملکوت خدا، مردم را بدان بشارت دهد. بر این اساس، جامعة مسیحی بهصورت فردی و یا سازمانی فعالیت تبشیری داشته است.هدف این مقاله، بررسی جایگاه و محدودة تبشیر در متن دینی مسیحیت است. این نوشتار، با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی، ضمن تبیین مفهوم تبشیر، دامنه و گستره تبشیر را مورد مطالعه قرار داده، نشان داده است که این آموزه در فرایند تاریخ، دستخوش تغییر و دگرگونی شده است. دستاورد تحقیق این است که به نظر میرسد، عیسی( کار تبشیر را فقط در خصوص قوم بنیاسرائیل به انجام رسانده باشد و باید حواریون نیز این محدوده را مد نظر داشته باشند، اما از زمان پولس، رویکرد تبشیر به خارج از بنیاسرائیل نیز تسری پیدا کرد.
Christian Missionary" is considered one of the duties of church. This doctrine is rooted in Jesus' command to his companions. He ordered his companions to go to nations and gave them the glad tidings of Divine Dominion. Therefore، Christians believe that the message of missionary is Divine Dominion. The church must give people the glad tidings until Divine Dominion realizes. Accordingly، Christian society has had missionary activities individually or organizationally. The present paper tries to study the position and limits of missionary in Christian religious texts. Using a descriptive-analytical method، it expounds the concept of missionary، studies its scope and range، and proves that this doctrine has changed over the history. The research findings show that Jesus Christ and his Companions had apparently carried out missionary activities only for Israelites، but the missionary approach extended beyond Israelites since Paul's time.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین، مسیحیان طبق کتاب مقدس، مأموریت یافتهاند تا به اعلام لوگوس 227 بپردازند و خبر دهند که پس از رستاخیز، عیسی( پیروان خود را جمع کرده و گفته است که بروید و در میان ملتها شاگرد تربیت کنید و ایشان را به نام پدر، پسر و روحالقدس تعمید دهید.
دوم اینکه این چهار انجیل، بخشهایی از بشارت به ملکوت خدا، یعنی بشارت به عیسی مسیح هستند؛ یعنی یک انجیل وجود دارد که بخشی نیز به روایت متی، بخشی به روایت مرقس، بخشی به روایت لوقا و بخشی به روایت یوحنا نگارش یافته است.
پیام تبشیر کتاب مقدس بیان میکند که عیسی( در مقاطع مختلف، بشارت به ملکوت خدا داده است و آن را محتوای کار تبشیری خویش معرفی نموده است.
این ادعا، در حالی است که بنا به نوشته کتاب اعمال رسولان، پطرس تبلیغ در میان غیریهودیان را از قبل آغاز و حواریون نیز کار او را تأیید کرده بودند.
بیشتر حواریون به او اعتماد نداشتند، ولی برنابا که خودش نوایمان بود، دست موافقت به او داد و کلیسای اورشلیم را ترغیب کرد که به پولس مأموریت دهد تا به بشارت بپردازد و اعلام کند که مسیح( آمده است و به زودی ملکوت را برقرار خواهد کرد.
306 اهمیت پولس رسول، برای تاریخ جهان به این است که کسی که در یک مرحله،در همه جا یهودیان را موعظه میکرد، اما غالبا از سوی آنان طرد میشد، راه دسترسیبه باور یهودی دربارة خدا را برای غیریهودیان هموار ساخت."