خلاصه ماشینی:
یادداشتهایی چند پیرامون مسألۀ رشد روستایی و اصلاح ارضی در ایران بیشتر شما در اینجا متخصصان کشاورزی هستید و بیشتر سخنرانیها و خطابههایی که بدانها توجه میکنیم با مسائل فنی و اقتصادی سروکار دارد.
به نظری یادآوری این امر اهمیت دارد که در ایران قرون وسطایی قدرت از بن و اساس خود کامه بود.
امروزه نیز،گرچه تنوع بسیار زیادتری در فعالیتهای اقتصادی روی نموده و درامدها دیگر عمدة از زمین حاصل نمیشود،با همۀ اینها یکی از مسائل اساسی که مملکت با آن روببروست انجام و یا تکمیل انتقال از مرحلۀ«کشاورزی برای تأمین معیشت»به کشت و زرع عمقی (Internsive Farming) و بالا بردن سطح قدرت تولید زراعی است.
به یقین،یکی از مسائل بزرگ اجتماعی در راه رشد روستایی ایجاد تفاهم و احترام متقابل میان بخشهای مختلف جامعه است.
مسأله غامضتر میود وقتی به این حقیقت توجه کنیم که جمعیت روستایی ایران خود به دو گروه اصلی منقسم میشود:یکی روستایی«مستقر»و دیگری«نیمهمستقر»و میان آندو نیز تفاهم موجود نیست.
جامعۀ مورد بررسی ما را خصیصۀ دیگری است که در این رهگذر و بعنوان ضرورتی برای برآورد مسائل و دشواریهای اصلاح روستایی مایلم توجه شما را بدان عطف کنم.
به نظر من،در زمینۀ اجتماعی،اصلاحات ارضی هماکنون بمقدار زیادی در نابودی رابطۀ «ارباب-رعیتی»که میان مالک و زارع وجود میداشت موفق شده است و این خود پیشرفت شگرفی است.
نقش شرکتهای تعاونی در ایجاد زمینۀ مناسب برای چنین پیشرفتی و نیز برای آموختن مسئولیت به زارعان و پدید آوردن تعاونی عملی میان ایشان و بویژه در سطح شرکتهای تعاونی محلی،حائز اهمیت بزرگی است.