خلاصه ماشینی:
"474 اما کاربرد برنامههای مدیریت تنش را نباید تنها سلاح مبارزه با تنش دانست، مگر آنکه با راهبردهای شخصی که پیش از این بررسی شد و نیز شیوههایی که در ادامه مطالب بیان میشود، همراه باشد؛هر چند پژوهشگران بر ضرورت آموزش شیوههای مدیریت تنش، بویژه برای رویارویی با تغییر و تحولات، دگرگونی روشهای کار، مهندسی و طراحی دوباره شغل و ابزارهای آن، تأکید میکنند، زیرا در این شرایط چارهجوییهای لازم، بیرون از محیط کار و اشتغال، ناممکن و بعید مینماید.
به این ترتیب، افزایش بهرهوری، کاهش هزینههای درمانی و از کار افتادگی، کاهش غیبتها و روزهای کاری از 3 افزایش چشمگیر هزیههای درمانی، توسعه محملهای قانونی برای پیگرد کیفری و حقوقی کار فرمایان در صورت بروز عوارض ناشی از تنشهای شغلی یا سختی و زیانآوری کارها نیز به نوبه خود، اجرای برنامههای بهداشتی فراگیر را الزامآور مینماید؛از اینرو، در بسیاری از سازمانها، شرکتها و صنایع بزرگ در کشورهای پیشرفته صنعتی، مراکز بهداشتی و بهداری نسبتا گسترده، با تخصصهای پزشکی، روانپزشکی، ارگونومی، فیزیولوژی کار، فیزیوتراپی، ارتوپدی، پرستاری، دندانپزشکی و مدیریت امور بهداشت فعالیت دارند؛بویژه هنگام استخدام، مطالعات و معایناتی که در برگیرنده همه جنبههای سلامت جسمی و روانی فرد است، به عمل میآید و از آن پس، در صورت استخدام نیز مراقبتها و معاینههای ادواری را برای او انجام میدهند.
4-راهبردهای مدیریت منابع انسانی در مدیریت تنش:از دیدگاه تنشپژوهان، به کارگیری شیوههای مناسب مدیریت منابع انسانی، در کنترل و مدیریت تنشهای شغلی، نقش تعیینکننده دارد و اهمیت آن بویژه هنگام استخدام فرد، کاربرد اصول ارگونومی و ارزیابی تناسب فرد با کار مورد نظر، آزمایشهای شخصیتی و دیگر آزمایشها برای آگاهی از تاب و توان فرد در برابر تنشهای محیط کار، تحولات سازمانی و نیز چالشها و فراز و نشیبهای شغلی بیشتر است."