خلاصه ماشینی:
"اعضای این پیمان در صورت توانایی باید به انفراد یا به اتفاق دیگر اعضا یا سازمانهای بین المللی در توسعهء بیشتر استفاده از انرژی هستهای برای اهداف صلحجویانه بویژه در قلمرو اعضایی که فاقد @ایران در سال 1968،پیمان منع گسترش سلاحههای هستهای،معروف به NPT را پذیرفت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی بار دیگر این پیمان را مورد تأیید قرار داد.
اما روند کنونی فعالیتهای آژانس نشان میدهد که این سازمان بیشتر بر حقوق خود در رابطه با منع گسترش سلاحهای هستهای عمل میکند و تعهدی برای کشورهای دارندهء فناوری هستهای در جهت انتقال این فناوری به دیگر کشورها مقرر نکرده است.
اما در موارد ادامهء همکاری آژانس بین المللی انرژی هستهای با کشور متخلف از مقررات این سازمان،در بند 7 از تبصرهء 12 اساسنامهء آژانس بین المللی دربارهء برخورد آژانس با کشورهای نقضکنندهء پیمان منع گسترش سلاحههای هستهای آمده است:«در صورت خودداری و ناتوانی کشور یا کشورهای دریافتکننده از اقدامات اصلاحی در مدت زمان معقول،آژانس بین المللی انرژی اتمی حق تعلیق یا قطع کمکهای خود را دارد و میتواند مواد تجهیزاتی را که توسط آژانس یا یکی از اعضا برای پیشبرد پروژه در اختیار آن دولت قرار گرفته است پس بگیرد».
مادهء 3 نیز تأکید دارد که هر یک از اعضای این پیمان که سلاحهای هستهای ندارد،متعهد میشود بر پایهء موافقتنامهای بر طبق اساسنامهء آژانس بین المللی انرژی اتمی و سیستم پادمان آن،مورد مذاکره قرار گرفته و بسته خواهد شد،پادمان آژانس را تنها به منظور بررسی انجام تعهدات عضو مربوط به موجب این پیمان و جلوگیری از انحراف انرژی هستهای از کاربردهای صلحجویانه،به سوی سلاح هستهای یا دیگر ادوات انفجاری هستهای،بپذیرد."