خلاصه ماشینی:
"چند عامل،روزنامهنگاری در کشورهای در حال توسعه را مورد تهدید قرار داده و میدهد،که برخی از مهمترین آنها را برمیشماریم: فقدان آموزشهای عملی اکثر روزنامهنگاران کشورهای در حال توسعه،اخبار و اطلاعات را بدون درک صحیح از شالوده و مفهوم حرفهی روزنامهنگاری منتشر میکنند.
در کشورهای تازهاستقلالیافته،هنوز میراث باقیمانده از رژیمهای استعماری باعث (به تصویر صفحه مراجعه شود) ایجاد این طرز فکر شده است که اکثر فارغ التحصیلان دانشگاهها فقط میتوانند به دنبال شغلهای کماهمیت باشند.
اگر بسیاری از رهبران کشورهای در حال توسعه،نحوهی استفادهی درست از رسانهها را در جهت ایجاد احزاب ملی و تحکیم استقلال کشور بدانند،هیچگاه مطبوعات و رسانههای این کشورها در خدمت منافع استعماری نخواهد بود.
مسلما استقرار در پایتختهای کشورهای در حال توسعه نسبت به مناطق کماهمیت برای بسیاری از روزنامهها یک اولویت محسوب میشود؛چرا که آنها تنها در پایتختها میتوانند مخاطبان فرهیخته را که در آنجا زندگی میکنند،جذب کنند و این امر باعث میشود که در مناطق دوردست و کماهمیت،به وسایل خبری و اطلاعاتی ضعیف،اکتفا شود.
بنابراین روزنامهنگاران شاغل در مطبوعات و رادیو-تلویزیون در کشورهای در حال توسعه باید بدانند،زمانی میتوانند با همشهریانشان که در کافهها و یا قهوهخانهها و دیگر اماکن عمومی حضور دارند،ارتباط بقرار کنند که پیام خود را به زبان مادری آنها ارائه دهند.
البته،نباید فراموش کرد که در این زمینه مطبوعات غیر تجاری بیشتر و بهتر میتوانند ایفا نقش کنند؛چرا که نخستین هدف مطبوعات تجاری،تضمین منافع صاحبان خود بوده و در نتیجه فاقد وظایف معمول یک نظام رسانهای میباشند و نمیتوانند آنچنانکه باید و شاید،پاسخگوی نیازهای شهروندان یک کشور در حال توسعه باشند."