خلاصه ماشینی:
"چگونه ار آبی که بهرهبرداری میکنیم،بیشترین استفاده و بهره راببریم؟ در واقع این مدیریت باید تعیین نماید که آیا توازنی میان مصرفآب توسط انسان و محیط زیست وجود دارد؟ در حال حاضر روش همهپسند و پذیرفتهای برای ارزیابیارزشهای زیستمحیطی وجود ندارد.
چنین دخل و تصرفهایی در منابع آبی،پیکرههای آبی استرالیا را باتغییرات جدی روبهرو کرده است،از جمله: *از دست رفتن تالابها تا 90% در حوضه موری،50% درتالابهای ساحلی نیوساوت ویلز،70% جنوب غرب استرالیا *از دست رفتن جنگلهای حاشیهای رودها *هجوم پوششهای گیاهی به کانالهای خشک رودها وتالابهای قدیمی *تغییر ساختار جمعیتی گیاهان آبی در مناطق رودهای تنظیمجریان شده و بندهای انحرافی *کاهش جمعیت و تنوع گونههای بیمهرگان،ماهیان و پرندگانآبی *انقراض گونههای بیمهرگان *رشد سریع و عظیم سیانوباکترهای سمی(جبلکهای آب-سبز)در مخازن و رودها(در مسافتی حدود 1000 کیلومتر در حوضه رود gnilraD-nowraB در 92-1991،به گونهای که در این مناطق آب قابلاستفاده نیست و آبرسانی با تانکر به مناطق روستایی و برای دامهاصورت میگرفت.
1. آب اضافی این فرض که رود،دارای«آب اضافی»است،زیربنایی برای کلیهروشهای ارزیابی نیاز آبی محیطزیستی رودها محسوب میشود ومعمولا تمایل بر این است که ضمن بهربرداری از آب رود،ارزشهایزیستمحیطی اولیه رودخانهها نیز حفظ شود.
67-tnenneT o} زیستمحیطی وجود دارد را میتوان به شرح زیر عنوان کرد *وارد نشدن ملاحظات زیستمحیطی در تخصیص آب *عدم توجه به کیفیت آب در کنار کمیت که در نتیجه در بسیاریموارد حقآبه زیستمحیطی تعیین شده(که حجم آن به شدت کاهشیافته)دارای چنان بار آلودگی است که خود تهدیدکننده حیات آبزی دراکوسیستم آبی است.
"selpicnirp lacigoloib dna lacigolordyh,lacigoloce no desab,TN reviR ylaD eht rof stnemeriuqer retaw latnemnorivne dednemmoceR" 3002."