چکیده:
تغییر شرایط و مطرح شدن مولفه های جدید و تاثیر گذار در عرصه بین المللی باعث شده است تا کشورها برای پیشبرد هر چه بهتر منافع ملی خود، به نقش دیپلماسی عمومی در سیاست خارحی اهمیت بسیار قائل شوند. نوشتار حاضر با تمرکز بر جایگاه دیپلماسی عمومی در روابط ایران و کشورهای فارسی زبان افغانستان و تاجیکستان در صدد پاسخگویی به دو سوال ذیل است: آیا جمهوری اسلامی ایران در روابط خود با کشورهای فارسی زبان افغانستان و تاجیکستان دیپلماسی عمومی را مورد توجه قرار داده است ؟ و دیگر اینکه دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران در کشورهای فارسی زبان افغانستان و تاجیکستان چه تاثیری بر روابط سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی با این کشورها داشته است؟
Conditions change and use of new and influential components in the international arena has led to countries to advance their national interests better، to place great importance on the role of public diplomacy in Foreign Policy. This Research focuses on the subject of public diplomacy in relations between Iran and the Persian-Language Countries، Afghanistan and Tajikistan، sought to answer two questions: Does the Islamic Republic of Iran in their relations with Persian- Language countries، Afghanistan and Tajikistan، considered public diplomacy or not? In addition this question “ What influences had the public diplomacy of the Islamic republic of Iran in the relationships with Afghanistan and Tajikistan on political relations، economic، cultural and community with these countries?
خلاصه ماشینی:
بررسیهای انجام شده نشان میدهد که جمهوری اسلامی ایران در روابط بینالمللی و سیاست خارجی خود همواره بعد مردمی و عمومی اینگونه روابط را وجهه همت خود قرار داده و از ابتدا در کنار روابط رسمی با دولتهای دیگر در جهت تبیین اهداف و دست آوردهای خود و مقابله با تبلیغات رسانهای و رفع اتهامات علیه کشور و ارائه تصویری صحیح از خود در جهان از یکسو و پیشبرد منافع ملی و تحقیق سیاست خارجی از سوی دیگر به ارتباط با افکار عمومی کشورهای دیگر توجه ویژه داشته است.
در انجام این پژوهش ابتدا تلاش خواهد شد تا جایگاه قدرت نرم و دیپلماسی عمومی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران مورد واکاوی قرار گرفته و سپس به تعریف عملیاتی کشورهای فارسیزبان پرداخته شود.
در قسمت بعد به رئوس اقدامات جمهوری اسلامی ایران منطبق با شاخصههای دیپلماسی عمومی در این دو کشور اشاره خواهد شد و سپس با مدنظر قرار دادن 5 معیار برقراری روابط دیپلماتیک،رفتوآمد متقابل هیاتهای سیاسی،مواضع مشترک سیاسی،مبادلات اقتصادی و تجاری،رفتوآمد متقابل هیاتهای علمی و فرهنگی به ارزیابی تاثیر دیپلماسی عمومی ایران بر روابط با کشورهای فارسیزبان پرداخته خواهد شد و در نهایت نتیجهگیری ارائه میشود.
لذا به اعتقاد نگارندگان دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران،فرآیندی است که از طریق آن دولت ایران ارتباطات و روابط مستقیم با مردم یک کشور خارجی برقرار میکند تا منافع ملی را توسعه و تامین کند و ارزشهای خود را در آن جامعه اشاعه و گسترش دهد.