چکیده:
گام نهادن همزمان چین و کشورهای جنوب شرق آسیا در مسیر رشد و توسعه اقتصادی در سال های اخیر آنها را ناگزیر از تعامل و همکاری کرده است. با این حال و با وجود پیوندهای اقتصادی و مشابهت های نسبی ارزشی و نیز مجاورت جغرافیایی، چالش «تصور تهدید» از چین در میان کشورهای پیرامونی عملا به مثابه مانعی در برابر گسترش همکاری های فراگیر بوده است. این نوشتار با هدف درک و واکاوی ریشه های تکوین و تداوم «تصور تهدید» از چین در میان کشورهای جنوب شرق آسیا ضمن بررسی روندهای روابط دو جانبه به ویژه در سال های بعد از جنگ سرد اختلافات مرزی، تفاوت های ایدئولوژیک و زمینه های اقتصادی را عامل تکوین «تصور تهدید» دانسته و در ادامه به پاسخ ها و رویکردهایی اشاره می کند که از طریق آنها چین سعی در کمرنگ کردن این تصور داشته است.
China and South East Asian countries have economic growth in recent years and in this regard they have been forced to interact and collaborate . However، despite the relative value of economic ties and similarities and geographical proximity، the challenge of «threat perception» from china is actually an obstacle to the development of comprehensive cooperation with the neighbor countries in South East Asia. Aim of this paper is to understand the roots of «threat perception» from China among the countries of South East Asia. Hypothesis of this article is that ideological differences، border disputes and economical contexts are the main factors of genesis «threat perception» of China and in the final section of the article points to responses that China applies for reduce this perception.
خلاصه ماشینی:
با وجود آنکه در دوره بعد از جنگ سرد نیروی هوایی چین بیش از سایر بخش تقویت شده و این موضوع از سوی کشورهای منطقه به مثابه تلاش پکن برای ارتقای امنیت وجودی خود بهویژه در دریای چین جنوبی ارزیابی شده است )57:9991,iatil & siwel( آنچه که مسلم به نظر میرسد عدم توانایی و کامل نبودن ظرفیتهای نظامی کشورهای منطقه در ایجاد توازن دربرابر نظامیگری چین است و این مسئله خود در تقویت«تصور تهدید»بسیار اثرگذار بوده است.
مهمترین اقدامات چین در این حوزه عبارتند از: -اقدامات چین در بحران اقتصادی شرق آسیا )89-7991( :بعد از ناکامی آمریکا و صندوق بینالمللی پول در مهار بحران اقتصادی شرق آسیا،چین توانست از طریق جلوگیری از کاهش ارزش پول خود برای رقابتپذیر کردن کالاهای کشورهای منطقه و ارائه کمکهای مالی اضطراری به این کشورها به مثابه یک جزیره ثبات و قابل اتکا در شرایط رکود اقتصادی در سطح منطقه عمل کند )021:9002,namttep;9002,engietnal( ؛ -امضا موافقتنامه همکاری جامع اقتصادی/ cimonoce evisneherpmoc anihc)naesa tnemeerga noitarepooc( در 2004 با آسهآن که هدف اصلی آن کنار گذاردن تمامی تعرفههای گمرکی تا 2015 بود؛ -طرح چین برای ساخت 8 سد روی رودخانه مکونگ/ gnokem که این اقدام با توجه به موقعیت چین در سر شاخههای رودخانه میتوانست به پروژههای آبیاری،صنایع،حملونقل و ماهیگیری در کشورهای همسایه بهویژه لائوس کمک فراوان کند؛ -امضا موافقتنامههای متعدد تجارت آزاد با آسهآن و کشورهای عضو آن از جمله سنگاپور در ذیل چارچوب آسهآن+1؛ -بیانیه مشترک برای توسعه بنادر دو طرف در اکتبر 2007 و همکاریهای حملونقلی در ژانویه 2005؛ -تلاش برای تسهیل جریان سرمایهگذاری دوجانبه میان دو طرف؛ -تأکید بر افزایش مبادلات تجاری میان دو طرف که این امر میتواند ایجادکننده این تصور در آسهآن باشد که رشد اقتصادی چین نهتنها تهدید نیست بلکه واجد مزایایی نیز برای آنها است.