چکیده:
اسلام علاوه بر بعد فردی عدالت به بعد اجتماعی عدالت توجه ویژه ای معطوف داشته است و هدف اصلی ارسال رسل الهی را تحقق عدالت اجتماعی بیان میکند. عدالت اجتماعی بر دو پایه استوار است : تامین اجتماعی ، توازن اجتماعی . دین اسلام نه تنها بدنبال ریشه کن نمودن فقر از جامعه اسلامی است بلکه وجود احساس فقر را در جامعه اسلامی مذموم میدارد و بدنبال رفع آن میباشد. اسلام برای اجرای عدالت اجتماعی ابزارهای کارامد و مناسبی را در دو بخش قرار داده است . بخش اول مربوط به ابزارها و دستورات لازم الاجراست مثل ارث و خمس و زکات و مالیات و... . و بخش دوم مربوط به ابزارها و دستورات اخلاقی است که بطور کلی با مفهوم احسان از آن یاد میکند که با رعایت این دو دسته از دستورات ، سلامت و رشد آرمانی جامعه اسلامی را تضمین مینماید.
Islam moreover the individual aspect of justice have the special attention to the social aspect of justice. And the main goal of forwarding ROSOL (prophets) is express as a realization of social justice. Social justice is based on two: social security and social harmony. Islam not only intends to elimination of poverty from the Islamic society، but the existence of filling the poverty is also disapproval and must be eliminated.
Islam for performance of social justice designs appropriate and efficient equipments on two sections. First section is refer to indispensable commands such as inheritance، zakat، khoms، tax،….and second section is refer to moral commands that so-called beneficence. If these two groups of commands are regarded، safety and idealistic growth of Islamic society have been guaranteed.
خلاصه ماشینی:
در حدیث دیگر نسبت به این مسأله با جدیت و تاکید بیشتری برخورد شده است که اهمیت و لزوم و وجوب این مسأله را دو چندان میکند: امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: به خدا و محمد و علی ایمان نیاورده است کسی که در هنگام نیاز برادر مؤمنش با خوشرویی با او برخورد نکند؛ پس اگر توان دارد احتیاج او را شخصا برطرف نماید و اگر قادر نیست با کمک دیگری مشکل او را حل کند؛ اگر نسبت به تقاضای برادر مؤمنی بیتفاوت باشد و به درخواست او عمل نکند پس بین ما و (17) او ولایتی نخواهد بود (مجلسی دوم ، ١٤١٠، ج ٧٥: ١٧).
در حدیث دیگر امام صادق علیه السلام سطح متوسط زندگی را باید برای افراد مستمند و دهک های پایین جامعه چنین بیان می کنند: به ایشان آنقدر بدهید تا بخورد و بیاشامد و جامه بپوشد و ازدواج کند و صدقه دهد و (21) حج بجا آورد (مجلسی اول ، ١٤٠٦ق ، ج ٣، ٨٩؛ صفدی ، بیتا، ج ٢، ٢٥).
بر دولت اسلامی فرض است که برای افراد تحت تکفل خود، اعم از مسلمان و غیر مسلمان (حتی کافر غیر حربی ) شرایط یکسانی را از نظر برخورداری از فرصت ها و مواهب اولیه با رعایت حق اولویت فراهم سازد و تمامی اموال و ثروت هایی را که جزء بیت المال مسلمین به حساب می آید، بین مسلمانان به تساوی تقسیم کند تا علاوه بر تأمین نیازهای ضروری ، خود را به زندگانی استاندارد و متوسط هر زمان و مکان برسانند و به اصطلاح به عموم مردم ملحق شوند.