چکیده:
در دهههای اخیر،مسایل و مشکلات مبتلا به اقتصاد کشورهای در حال توسعه که اساسیترین آنها را میتوان کاهش نرخ رشد دانست،منجر به توجه و ارزیابی مجدد استراژیهای توسعه گردید.به ویژه،کاهش دخالتهای دولت جهت عملکرد آسانتر بازار به منظور بهبود تخصیص منابع،در مرکز توجهات قرار گرفت.به رغم برتری نظری نظام بازار نسبت به نظام کنترل دولتی در توزیع منابع،نقطه نظرات تجربی اینگونه مباحث کمتر مورد ارزیابی قرار گرفت. این مقاله سعی دارد تا خلاء حاصل از این کاستی را تا اندازهای جبران نماید.به همین منظور،این مبحث با بررسی یک الگوی رشد نوکلاسیکی آغاز میگردد که سعی در تفکیک اثرات سرمایهگذاری بخش خصوصی و دولتی دارد.در مرحله بعد،برخی کارهای تجربی و نظری انجام شده در این رابطه به همراه ارتباط سرمایهگذاری بخش خصوصی با برخی کارهای تجربی مربوط به کشور ایران مطرح میگردد و سپس با استفاده از نتایج تجربی،پیشنهادات و نتیجهگیری ارایه خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"الگوی تحقیقی آنها به شکل زیر میباشد: (3) dY/Y(-1)-B0+B1/IP/Y(-1)+B2Ig/Y(-Y)+B3L/L(-1)+B4dZ/Z(-1) آنها با استفاده از آمارهای دهه 1970 برای 24 کشور در حال توسعه این الگو را تخمین زدند و به این نتیجه رسیدند که بهرهوری نهایی سرمایهگذاری بخش خصوصی نقش بیشتری را نسبت به بخش دولتی ایفا میکند که این خود به دلیل بالاتر بودن بهرهوری سرمایهگذاری بخش خصوصی نسبت به بخش دولتی،میباشد.
در این قسمت برخی الگوها و نظرات مربوط به این بحث مورد تحلیل قرار میگیرد: (4)(5)(به تصویر صفحه مراجعه شود) IP عبارت از سرمایهگذاری بخش خصوصی، GDP محصول ناخالص داخلی، GDP اعتبارات بخش خصوصی، IG سرمایهگذاری بخش دولتی،(2-) GINF سرمایهگذاری زیربنایی دولتی با 2 سال وقفه و GINON سرمایهگذاری غیر زیربنایی دولت میباشد.
بهطور کلی میتوان گفت که در جامعه ما،توجه به رویکرد مکانیسم بازار نه تنها مضر نمیباشد بلکه مفید نیز خواهد بود و نیز جامعه ما جامعهای است که الگوی انتظارات عقلایی در آن عمل میکند نه انتظارات تطبیقی،زیرا اثرات وقفه سرمایهگذاریهای دولتی و خصوصی بر همین بخشهای بیمعنی است و این امر بیانگر آن است که سرمایهگذاران بهطور عقلایی با توجه به شکلگیری و جهتیابی سیاستهای اقتصادی کشور در هر دوره بدون نظر به روندهای خوب و یا بد دورانهای قبل عمل نمودهاند و به صورت عقلایی به کسری بودجه و اثرات بلند مدت آن بر سهم اعتبارات باقیمانده در جامعه برای خود توجه کرده و برای برنامههای آتی خود با توجه به همین حجم واقعی منابع تخصیصی،برنامهریزی میکنند."