خلاصه ماشینی:
"روشهای تحقیق کیفی در علوم اجتماعی ریشه دارند و هدف آنها ایجاد امکان برای پژوهشگر است تا پدیدههای اجتماعی و فرهنگی را مورد مطالعه قرار دهد.
علاوه بر مقولهبندی پژوهشها به کمی و کیفی،وجوه تمایز دیگری نیز مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته که از جملهی آنهاست:پژوهشهای عینی در برابر پژوهشهای نظری پژوهشهایی که هدف آنها کشف قوانین کلی(کلییابی)10است در برابر تحقیقاتی که با موقعیتهای ویژه و منحصر به فرد(فردنگرانه)11سروکار دارند، پژوهشهای معطوف به پیشبینی و کنترل در برابر تحقیقات معطوف به توضیح و فهم یک پدیده،پژوهشهایی که از منظر بیرونی و منفرد12انجام میشود در برابر تحقیق از منظر درونی و همبسته13،و...
در عین حال تعریف یاد شده روشن میکند که پژوهش عملی با افزودن به گنجینهی دانستههای موجود در علوم اجتماعی سروکار دارد و همین ویژگی پژوهش عملی است که آن را از علوم اجتماعی کاربردی متمایز میکند چرا که در علوم اجتماعی کاربردی،هدف تنها به کارگیری دانش اجتماعی است،نه افزودن به دانستههای مربوط به این رشته،پژوهش عملی در عرصههایی کاربردی چون توسعهی سازمانی و آموزش،اینک بهعنوان یک روش پژوهشی معتبر شناخته شده است.
در عین حال قومشناسی به مثابهی یک روش پژوهشی به این دلیل موضوع بحثهای فراوان قرار گرفته که به مدد آن میتوان نگرشهای چندگانهای را در طراحی سیستمها به کار گرفت و از آن بهعنوان رهیافتی کلی برای گستردهی وسیعی از مطالعات مربوط به بررسی نظامهای اطلاعرسانی استفاده کرد.
معمولا پژوهشگر موردی،بیش از هرچیز،از مصاحبه و مطالب مستند استفاده میکند و مشاهدات مشارکتجویان را چندان به کار نمیگیرد اما در پژوهش قوم شناسانه پژوهشگر مدت زمان قابل توجهی را به مطالعات میدانی اختصاص میدهد،و علاوه بر دیگر شیوههای گردآوری اطلاعات،یادداشتهای مربوط به مطالعات میدانی و مشاهدات عملی نیز برای او اهمیت زیادی دارد."