چکیده:
امروزه،در کنار سرمایههای انسانی،مالی و اقتصادی،سرمایه دیگری بنام سرمایهء اجتماعی مورد بهرهبداری قرار گرفته است.این مفهوم به پیوندها و ارتباطات میان اعضای یک شبکه به عنوان منبع باارزش اشاره دارد که با خلق هنجارها و اعتماد متقابل موجب تحقق اهداف اعضا میشود.این مقاله،با ارائهء تعاریف و مقایسهء دیدگاههای صاحبنظران عمده به تعریف تئوریهای سه گانهء سرمایه اجتماعی-تئوری شکاف ساختاری،پیوند ضعیف و منابع اجتماعی-پرداخته و به شناسایی و تحلیل ابعاد مختلف این نظریه میپردازد.در ادامه برای سنجش میزان سرمایهء اجتماعی دو نوع مدل کمی و کیفی ارائه و در پایان مقاله،مزایا و معایب بکارگیری این نظریه به بحث گذاشته میشود.
خلاصه ماشینی:
F. Hanifan (2)- Jane Jacob (3)- Glenn Loury (4)- James Coleman (5)- Putnam (6)- Bourdieu این نوع سرمایه نیز در برخی موارد و تحت شرایطی قابل تبدیل به سرمایهء اقتصادی است و سرانجام شکل دیگر سرمایه،سرمایه اجتماعی است که به ارتباطات و مشارکت اعضای یک سازمان توجه دارد و میتواند به عنوان ابزاری برای رسیدن به سرمایههای اقتصادی باشد .
در جدول ذیل خلاصهای از تعاریف مختلف و سطوح تحلیل آنها مورد مقایسه قرار گرفته است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول شمارهء 1-تعاریف مختلف از سرمایه اجتماعی براساس هدف و سطح تحلیل 3-تئوریهای سرمایهء اجتماعی برای مفهومسازی سرمایهء اجتماعی از سه تئوری پیوندهای ضعیف1،شکاف (1)- Weak Ties Theory ساختاری1و تئوری منابع اجتماعی2استفاده شده است؛تئوری پیوند ضعیف و شکاف ساختاری بر شبکه ارتباطات تأکید دارند و تئوری منابع اجتماعی بر محتوای روابط در شبکههای متمرکز میباشد.
با مرور ادبیات مربوط به مفهومسازی سرمایهء اجتماعی میتوان به این جمعبندی رسید که تئوری پیوندهای ضعیف به ماهیت ارتباطات و تعاملات میان افراد اشاره دارد، تئوری شکاف ساختاری بر الگوی این پیوندها و ارتباطات در میان اعضای موجود در شبکه تمرکز داشته و تئوری منبع اجتماعی بر ویژگیهای ارتباطات و تعاملات اعضا و محتوی روابط اشاره دارد.
مدل SCAT سعی در تصویر ابعاد و ترکیب سرمایه اجتماعی در سطح سازمان دارد :(Krishna Shroder,1999) (به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل شمارهء 2-مدل SCAT (1)- Sociak Capital Assessment Tool (2)- Bain Hicks (3)- Krishna Shrader در این مدل،سرمایه اجتماعی به دو سطح کلان و خرد تقسیم شده است،سطح کلان اشاره به محیطی دارد که سازمان در آن فعالیت دارد که شامل نقش قوانین،چارچوب حقوقی،نوع حکومت و نظام سیاسی،میزان عدم تمرکز و میزان مشارکت سیاسی افراد در خط مشی کلان است.