خلاصه ماشینی:
"براستی چه عنصری باعث شده است تا نوشتههایش همچنان زنده و پویا باشد؟ جدای از پاکی درون،درد دین،تعصب فلسفی،دانش و احاطۀ حیرتانگیز برعلوم دینی و معارف عقلانی،بیان وقلم روان،آگاهی از نیازها و خلأهای معرفتی در دنیای معاصر،شاید مهمترین عنصر به زعم نگارنده،آزاداندیشی وی و تحمل اندیشههای مخالف باشد.
اما براستی در دوران معاصر آیا این شیوه در میان اهالی فرهنگ و اندیشه رایج است؟آیا ما تحمل کوچکترین اختلاف فکری را داریم؟تا چه میزان به دانشجویانمان اجازه اشکال و پرسش میدهیم؟ اگر به دنبال طراوت و بالندگی در حوزه فرهنگ میباشیم،میبایست شیوه استاد مطهری را که به واقع از ویژگیهای ذاتی هرتلاش عقلانی است پی گیریم.
از انتقادها با آغوش باز استقبال کنیم و در مقام تدریس به دانشجویانمان اجازه تشکیک حتا در بدیهیترین آموزهها را بدهیم،زیرا فلسفه و اندیشه با پرسش و انتقاد است که باورتر و تنومندتر می شود."