خلاصه ماشینی:
"در این میان،کشورهای تازه شکل گرفته در قرن بیستم در منطقهی خلیج فارس را میتوان یاد کرد که عمدتا انگلستان زمینهساز شکلگیری هویت سیاسی آنان بود.
نویسنده در اولین قسمت کتاب با عنوان«کلیاتی درباره بحرین» ویژگیهای جغرافیایی و اقتصادی و استراتژیک بحرین در خلیج فارس روشن میشود و جزایر این مجمع الجزایر نام برده میشوند جمعیت اصلی بحرین را ابتدا اقوام ایرانی تشکیل میدادند ولی به تدریج اقوام عرب به آنجا مهاجرت کردند.
چهارمین قسمت این کتاب«جستجوی انگلیس برای دستیابی به پایگاه در خلیج فارس و آغاز شکلگیری مناقشه بر سر بحرین 1892-1820»نام دارد.
این قسمت با وصف اوضاع بین المللی ایران و خلیج فارس در اوایل قرن بیستم آغاز میشود.
«قرارداد عمومی صلح»سال 1236/1820 میان فرماندهی انگلیسی و شیوخ شرکتکننده در دزدی دریایی،در روند جدایی بحرین از ایران بسیار سرنوشتساز محسوب شده است؛زیرا شیخ سلمان بن احمد هم آن قرارداد را امضا کرد.
در ادامه به تأثیر این قرارداد در پیشبرد مطامع انگلیس در خلیج فارس پرداخته میشود و نحوهی استقرار انگلیس در جزیرهی قشم جهت استفاده برای پایگاه دریایی در خلیج فارس بیان میگردد(صص 43-46).
از سوی دیگر، به منازعات داخلی بحرین میان شیوخ عتوبی و حمایت دولت ایران از شیخ عبد الله بن احمد در برابر برادزادهاش شیخ محمد بن خلیفه اشاره میشود.
ششمین قسمت این کتاب با عنوان«انگلیس شرق سوئز و خلیج فارس را ترک میکند 1969-1968»با اعلام حکومت کارگری انگلیس مبنی بر ترک خلیج فارس در سال 1971 آغاز میشود."