چکیده:
این تحقیق با هدف پاسخگویی به این سوال اساسی صورت گرفته است که راهبردهای مناسب موزه ملی ایران، بزرگترین موزه تاریخ و باستان شناسی کشور کدام است؟ تحقیق حاضر، بر مبنای نتیجه یا دستاورد تحقیق از نوع کاربردی، بر مبنای اهداف تحقیق از نوع توصیفی-موردی و بر مبنای نوع داده های مورد استفاده تحقیق کیفی است. روش شناسی تدوین راهبرد در این مطالعه بر اساس چارچوب جامع تدوین راهبرد می باشد. جامعه آماری تحقیق مدیران و کارشناسان موزه ملی ایران هستند که با استفاده از روش نمونه گیری غیر احتمالی قضاوتی هدفمند تعدادی از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها در این تحقیق بررسی اسناد و مدارک و پرسشنامه بوده که اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش های آماری مناسب تحلیل شدند. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که با توجه به شرایط محیط داخلی و بیرونی این سازمان راهبردهای رقابتی مناسب ترین روش مدیریت موثر فعالیت ها و عملکردها است که می تواند موقعیت رقابتی موزه ملی را در کشور و دنیا بیش از پیش ارتقا بخشد.
The present study addresses a fundamental question: what are the appropriate strategies for the National Museum of Iran as the country's largest museum? This survey is applied in terms of outcome، it is descriptive in terms of nature، and qualitative regarding data type. The methodology used for formulation of strategies is based on the comprehensive framework of strategy formulation. Statistical population of the study consists of the museum's experts and managers some of which were selected using non-probability judgmental sampling technique (experts’ choice). Data were gathered through investigation of documents and distribution of questionnaires، and subsequently were analyzed by the suitable statistical methods. Results indicated that considering the institute’s external and internal environments، competitive strategies would be the most suitable means for effective management of activities and performances، and could therefore promote the position of National Museum in the country and the world.
خلاصه ماشینی:
"این موضوع بر آن تأکید دارد که مدیریت مؤثر و موفق موزهها در محیط رقابتی و در حال تغییر، علاوه بر فهم نقش سنتی آنها یعنی جمعآوری،حفاظت و تحقیق پیرامون آثار، مستلزم فهم نیاز برای جذب و ارتباط بلندمدت با بازدیدکنندگان و به اصطلاح، بازدیدکننده محوری در مقابل محصول محوری است که بدین منظور نیاز به اطلاعات مفید بازار(محیط خارجی)،ارائه فرضیات نزدیک به واقعیت با توجه به ارزیابی وقایع محتمل فعلی و آتی )06:5002,draeB dna repoR( و ارائه طرحهای راهبردی و آیندهنگر احساس میشود.
بدین منظور، برنامهریزی راهبردی که شالودۀ آن ابتدا توسط اندروز(1971)و آنسف(1976)در دهههای 1960 و 1970 پایهگذاری شده است )609:4002,nuP( و هماکنون به عنوان عنصری اساسی برای بقای سازمانها قلمداد میشود،به آنها کمک میکند تا شکاف بین وضعیت فعلی خود و چشمانداز آتی را تحلیل کنند و اطلاعات لازم را برای توسعه اهداف راهبردی و اهداف کمی فراهم آورند تا با اتکا بر نقاط قوت خود،از فرصتهای عمده بهره گرفته و بر نقاط ضعف و تهدید نسبت به خود فایق شوند(معصومی،1388،90)و در صورت لزوم اهداف کلان{o1o}سازمان و موضوعات راهبردی را مورد بازنگری قرار داد )08:6002,tsylgnE dna rucA( .
تدوین راهبردهای موزه ملی ایران با استفاده از ماتریس سوات )TOWS( سوات یکی از الگوهای معروف برنامهریزی راهبردی است که عمدتا برای تدوین راهبردها در کل سازمان مورد استفاده قرار گرفته است(موسوی،1383،51) و دارای این قابلیت است که هم در سطح خرد و هم در سطح کلان بهترین راهبردها را در بخشهای برنامهریزی،مدیریت و بازاریابی(راست قلم،خلیل مقدم و حیدری،1389،130)با هدف نهایی اتخاذ سیاستهای لازم برای ایجاد تناسب میان عوامل داخلی(قوت و ضعفها)و خارجی(تهدید و فرصتها)ارائه دهد(مافی و سقایی،1388،33)."