چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مهارت های ارتباطی بر سازگاری تحصیلی به واسطه ی خودکارآمدی انجام پذیرفت. نمونه ای مشتمل بر 385 دانش آموز سال اول دبیرستان که به صورت خوشه ای تصادفی از دو ناحیه آموزشی شهر شیراز انتخاب شده بودند، سه پرسشنامه خودکارآمدی عمومی، مهارت های ارتباطی، و سازگاری تحصیلی را کامل کردند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل رگرسیون متوالی به شیوه همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به طور کلی نتایج حاکی از آن بود که مهارت های ارتباطی به طور مثبت پیش بینی کننده خودکارآمدی است و خودکارآمدی نیز به طور مثبت سازگاری تحصیلی را پیش بینی می کند. همچنین مهارت های ارتباطی از طریق متغیر واسطه ای خودکارآمدی نیز سازگاری تحصیلی را پیش بینی می کند. از جمله نتایج این پژوهش برتری دانش آموزان دختر، نسبت به پسر از لحاظ مهارت های ازتباطی بود. تفاوت بین دو گروه مذکور از نظر سازگاری تحصیلی و نیز خودکارآمدی معنی دار نبود. یافته های پژوهش حاضر، از منظر روند پژوهشی مربوطه، کاربردهای عملی و نظری مورد بحث قرار گرفته و پیشنهادهایی برای انجام پژوهشهای بیشتر در این زمینه، ارائه شده است.
he main aim of this study was to investigate the mediation role of self-efficacy in predicting academic adjustment based on communication skills. The sample comprised 385 high school first graders students who were selected via cluster sampling procedure from two Education districts of Shiraz city. The research instruments were General self-efficacy، Communication skills، and Academic adjustment questionnaires. Data were analyzed using regression analysis.
The overall findings indicated that communication skills were positive predictors of self-efficacy which in turn is a positive predictor of academic adjustment. In addition، communication skills via self-efficacy as a moderator variable، positively predicted academic adjustment. Also it was revealed that girls scored higher in communication skills test than boys did and there was no significant difference between boys and girls in self-efficacy and academic adjustment. The practical implications of these findings are discussed and the paper is ended with some suggestions for further research in this area.
خلاصه ماشینی:
"onalataC & namretsaK,snikwaH,ttobbA,kazcnoL در موقعیتهای اجتماعی و از جمله مدرسه سبب بوجود آمدن مشکلات با همکلاسیها و معلمان میگردد و این مشکلات بینفردی در نهایت در فرآیند سازگاری ایجاد اختلال مینماید(ولش،پارک،ویدمن و اونیل2،2001؛زدرگرن3،2003).
kaM & naF گزارش کردهاند که عقاید شخصی افراد در مورد مهارتهای ارتباطی بر حوزه وسیعی از سازگاریهای آنها از جمله سازگاری تحصیلی اثرگذار است.
sailE &,llewoP,ssoR انسان و از جمله آن،رفتار در محیطهای اجتماعی نظیر مدرسه اعمال مینماید(پاجارس، 1996)،میتوان به اهمیت و ضرورت پژوهش پیرامون تأثیر مهارتهای ارتباطی از طریق خودکارآمدی بر سازگاری تحصیلی اشاره کرد.
بدینسان،رابطه بین مهارتهای ارتباطی و سازگاری تحصیلی و نیز نقش واسطهای باورهای خودکارآمدی در این رابطه،در دانشآموزان دبیرستانهای دخترانه و پسرانه شیراز مسألهای است که تحقیق حاضر در پی کنکاش پیرامون آن است.
همبستگی ساده بین متغیرهای پژوهش (به تصویر صفحه مراجعه شود) همانطور که قبلا مطرح شد،هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی میزان پیشبینیپذیری سازگاری تحصیلی از طریق مهارتهای ارتباطی و با در نظر گرفتن نقش واسطهای خودکارآمدی بود.
sinobuR &,itnoM,woneshshoR روابط حاصله بین متغیرها بیانکرد این است که متغیرهای واسطهای به دو صورت متغیر توجیهگر و متغیر مرحلهای قابل بررسی هستند(جوکار،1381).
namroF & newO سازگاری تحصیلی تفاوت معنیدار وجود دارد،حاکی از آن بود که تفاوت بین گروه دختران و پسران در این مورد نیز معنیدار نبود.
2811-3711,15,ygolohcysP laicoS dna ytilanosreP fo lanruoJ -fleS cimedacA neewteb pihsnoitaleR eht gnirolpxE".
641-431,32,laicoS,ytilanosreP,gninraeL,latnempoleveD:ygolohcysP ylrae dna erp gnirud gnitar ycsciffe-fles ni secnereffid xeS.
96-15,28,ygolohcysP lanoitacudE fo lanruoJ gnoma tnemtsujda egelloc fo srotciderp laicos dna cimedacA."