چکیده:
این پژوهش به منظور تعیین تاثیر آموزش راهبردهای خود تنظیمی بر خود پنداره و پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان دختر سال سوم راهنمایی شهرستان اراک انجام شد. به همین منظور نمونه ای به حجم 69 نفر (مشتمل بر دو کلاس سوم راهنمایی که به صورت طبیعی تشکیل شده بودند) از بین دانش آموزان دختر سال سوم راهنمایی شهرستان اراک به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب، و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. نخست از هر دو گروه پیش آزمون خودپنداره آهلووالیا به عمل آمد و نمرات مستمر ریاضی 45 روز ابتدای شروع سال تحصیلی، به عنوان پیش آزمون ریاضی محسوب شد. پس از آن آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 12 جلسه آموزش راهبردهای خود تنظیمی دریافت نمود، اما گروه کنترل هیچونه مداخله ای دریافت نکرد. در پایان دوره آموزش راهبردهای خود تنظیمی، از هر دو گروه پس آزمون خود پنداره آهلووالیا به عمل آمد و نمرات مستمر ریاضی 3 ماه طول آموزش راهبردها، به عنوان پس آزمون ریاضی در نظر گرفته شد. تحلیل داده ها با تحلیل واریانس چند متغیره برای نمرات افتراقی نشان داد که آموزش راهبردهای خود تنظیمی، خود پنداره، و پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان دختر سال سوم راهنمایی را افزایش داده است و این افزایش به لحاظ آماری در سطح معنی داری کمتر از 1% معنی دار بود. همچنین آموزش راهبردهای خود تنظیمی بر همه خرده مقیاس های خود پنداره بجز خرده مقیاس رفتار دانش آموزان موثر بود و این تاثیر نیز به لحاظ آماری در سطح کمتر از 1% معنی دار بود.
خلاصه ماشینی:
"تحلیل دادهها با تحلیل واریانس چند متغیره برای نمرات افتراقی نشان داد که آموزش راهبردهای خودتنظیمی،خودپنداره،و پیشرفت تحصیلی ریاضی دانشآموزان دختر سال سوم راهنمایی را افزایش داده است و این افزایش به لحاظ آماری در سطح معنیداری کمتر از 0/01 معنیدار بود.
هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر پیشرفت تحصیلی ریاضیو خودپنداره دانشآموزان دختر سال سوم راهنمایی شهر اراک بود.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) همانطوری که در جدول 7 گزارش شده است میانگین نمرات خردهمقیاسهای خودپنداره در پسآزمون گروه آزمایش(گروه آموزش راهبردهای خودتنظیمی)افزایش داشته است.
برای آزمودن فرضیۀ پژوهش یعنی؛آموزش راهبردهای خودتنظیمی خودپنداره و پیشرفتتحصیلی ریاضی دانشآموزان دختر دوره را افزایش میدهد،از آزمون آماری تحلیل واریانس چندمتغیره برای نمرات افتراقی خودپنداره و پیشرفت تحصیلی درس ریاضی آزمودنیها استفاده شد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) نتایج جدول 10 نشان میدهد که؛تحلیل هریک از متغیرهای وابسته به تنهایی با استفاده از آلفای تعدیلشده بنفرونینیز نشان داد که پیشرفت تحصیلی درس ریاضی n?^2-0/212] [F(1,68)-18/037،P<0/001 ،خودپنداره [F(1,68)-45/820،P<0/001،n?^2-0/406] ، برای خردهمقیاس شهرت [F(1,68)-16/388،P<0/001،n?^2-0/197] ؛برای خرده مقیاس اضطراب، [F(1,68)-5/504،P<0/025،n?^2-0/076] ،برای خرده مقیاس وضعیت ظاهر و نگرش [F(1,68)-15/904،P<0/001،n?^2-0/192] ؛برای خردهمقیاس وضعیت تحصیلی و عقلانی [F(1,68)-23/412،P<0/001،n?^2-0/259] ؛برای خردهمقیاس شادی و نگرش [F(1,68)-17/518،P<0/001،n?^2-0/207] در آزمودنیهای مورد بررسی گروه کنترل و گروه آزمایش تفاوت معنادار داشته و باعث افزایش خودپنداره و پیشرفت تحصیلی درس ریاضی گروه آزمایش شده است.
بحث و نتیجهگیری تحلیل دادهها نشان داد که:فرضیه پژوهش یعنی؛آموزش راهبردهای خودتنظیمی خودپنداره و پیشرفت تحصیلی ریاضی دانشآموزان دختر مقطع سوم راهنمایی را افزایش میدهد،تأیید میشود."