چکیده:
یادگیری در بستر و پرتو افکار، باورها، و احساسات فراگیرنده صورت میگیرد. ماهیت این افکار، باورها و احساسات، آثاری جدی در کیفیت یادگیری فراگیرنده دارد؛ بهطوریکه در یک طرف میتوان فراگیرنده وابسته و فراگیری مبتنی بر محفوظات داشت و در طرف دیگر، فراگیرندة مستقل و فراگیری عمیق و پایدار. مفهوم فراگیری که افکار، باورها، احساسات و نیز استقلال فراگیرنده را به خوبی پوشش میدهد، «هویت فردی» است. پیشنهاد میشود که برای کمک به استقلال فراگیرندگان و دستیابی به یادگیری پایدار، پرورش هویت ویژة فراگیرندگان در برنامههای درسی گنجانده شود. در این مقاله، برنامهای مشخص برای پرورش هویت ویژه در فراگیرندگان زبان خارجی تشریح شده است. همچنین، نویسنده کوشیده است بدون فاصله گرفتن از بستر عملی آموزش و آموزش زبان خارجی، به تبیین نظری موضوع پرورش هویت در فراگیرندگان بپردازد.
خلاصه ماشینی:
"آیا امکان دارد بدون اینکه فراگیرنده نقش خود را بپذیرد و از آن استقبال کند، حجم وسیع اطلاعات توانش زبانی شامل قواعد نحوی و واژهسازی، لغات و اصطلاحات، قواعد و عادات تلفظ، آهنگ کلمات و جملات، قواعد نوشتاری، و هنجارهای متنی و اجتماعی مربوط به قابل قبول بودن کلام، بهطور شایسته فرا گرفته شود؟ این وضعیت و نیز اطلاعات مربوط به ضرورت هویت ویژه ـ که در بخشهای قبلی مقاله مورد بحث قرار گرفت ـ ایجاب میکند که دستاندرکاران آموزش زبان خارجی در کنار تربیت معلمان خوب، ارتقای سطح کیفیت تدریس و مواد درسی و ترویج استفاده از روشها و فنون مؤثر تدریس، توجه خود را به عامل اصلی یادگیری، یعنی فراگیرنده، معطوف کنند که در دایرة نفوذ خود وی و تا حدی معلم قرار دارد.
چون اگر در تلاشهایی که در واحدهای آموزشی صورت میگیرد، به هویت فردی و اجتماعی توجه نشود، توسعه در عرصههای مختلف، که همگی به منابع انسانی بسته است، به نحو مطلوب به ثمر نخواهند رسید در آغاز ترم، هنگام معرفی درس گفت و شنود۱ به دانشجویان گفته شد که یکی از پودمانهای این درس مجموعه فعالیتهایی است تحت عنوان «خود را بشناسیم» که در هر جلسه موضوع جلسه بعدی معرفی خواهد شد و آنها باید خود را با اندیشیدن، دروننگری، مطالعه و تحقیق، برای بحث دربارة آن موضوع آماده کنند."