چکیده:
در طول تاریخ، پدیده های متعددی به مثابه ی عوامل موثر بر ساخت دهی و تشکیل ملت ها مدنظر قرار گرفته اند؛ از جمله مهم ترین این عوامل می توان به سرزمین، زبان، مذهب، تاریخ، ایدئولوژی و نژاد مشترک اشاره کرد. ولی تاریخ گواه آن است که در موارد بسیار، با وجود چنین الزاماتی، ملت هایی شکل گرفتند که پایدار نماندند. اگر مبنای شکل گیری ملت ها صرفا گزاره ای دال بر اهمیت یکی از عوامل ذکر شده باشد، حداقل یک مورد نقض تاریخی وجود دارد که گزاره های فرضیه ی مورد نظر را ابطال می نماید. پژوهش حاضر با رویکردی ابطال گرایانه، ضمن اقدام پژوهی تاریخی و تفسیر ی، با روش تحلیل متون و گردآوری اطلاعات به شیوه ی غیر مستقیم کتابخانه ای و اسنادی، به ذکر یک یا چند موردکاوی، صرفا به مثابه ی موارد نقض برای ابطال فرضیه ی اول می پردازد. سپس نتیجه گیری می کند که ملت سازی زمانی پایدار می گردد که توسعه ی ملت بر محور عدالت اجتماعی و بر مبنای عوامل موثر بر ملت سازی نظیر سرزمین، زبان، مذهب و ایدئولوژی مشترک باشد؛ به عبارت دیگر عوامل موثر بر ملت سازی فقط زمانی به ملت سازی پایدار می انجامد که این عوامل با عدالت اجین شده باشند. بر اساس داده های به دست آمده، مثال نقضی برای فرضیه ی دوم یافت نشد؛ در نتیجه نمی توان آن را رد کرد. بنابراین به نظر می رسد که یکی از مهم ترین عوامل پایداری هر جامعه ای، صورت بندی فراگرد ملت سازی بر محور عدالت اجتماعی و ادراک از آن است؛ عدالتی که امکان حیات آزاد، اخلاقی و رو به تکامل را برای همه ی اقوام، فرقه ها، نژادها و زبان ها فراهم آورد.
خلاصه ماشینی:
راهبري ملت سازي پايدار مبتني بر عدالت اجتماعي علي اصغر پورعزت ١ - غزاله طاهري عطار٢ - علي اصغر سعدآبادي 3 تاريخ دريافت : ٩١/٣/٧ تاريخ تصويب : ٩١/٤/١٥ چکيده در طول تاريخ ، پديدههاي متعددي به مثابه ي عوامل مؤثر بر ساخت دهي و تشکيل ملـت هـا مدنظر قرار گرفته اند؛ از جمله مهم ترين اين عوامل مـي تـوان بـه سـرزمين ، زبـان، مـذهب ، تاريخ ، ايدئولوژي و نژاد مشترک اشاره کرد.
بنـابراين بـه نظـر مي رسد که يکي از مهم ترين عوامل پايداري هر جامعه اي، صورتبندي فراگرد ملت سـازي بر محور عدالت اجتماعي و ادراک از آن است ؛ عدالتي که امکان حيات آزاد، اخلاقـي و رو به تکامل را براي همه ي اقوام، فرقه ها، نژادها و زبانها فراهم آورد.
در اين پژوهش يکي از مهم ترين عوامل پايداري هر جامعه اي، صورتبندي فراينـد ملت سازي بر محور مقوله ي عدالت اجتماعي و ادراک از آن در نظر گرفته شد؛ عدالتي کـه عامل مشارکت داوطلبانه ي عامه در امور و رسيدن به ملت سازي پايدار است .
(Davis,2007: 105; Weick, 2006: 1728-29; Hatch, 1997: 41-2 از سويي ديگر تمايل آنان به نيل به عدالت در آينده، به حدي مهم است که حيات در شرايط غيرعادلانه در زمان حال را برايشان توجيه مي کند؛ بنابراين ادراک عدالت و نيز اميد به تحقق عدالت نيز از عوامل مهم و اثرگذار بر روند ملت سازي پايدار به نظر مي رسد (شکل شماره ٢).
در اين امتداد، به نظر مي رسد که رابطه ي وثيقي ميان عدالت و ملت سازي پايدار وجود دارد.