چکیده:
در قرن اخیر، اهمیتدهی به مقوله عاملیت، توجه به بسیاری از مفاهیم مرتبط با انسان را با خود به همراه داشته که یکی از آنها، کیفیت زندگی است؛ چیزی که میتواند از جمله شاخصهای مهم توسعه انسانی به حساب آید. به همین خاطر، پژوهش حاضر در نظر دارد با سنجش کیفیت زندگی، ارتباط آن را با سرمایههای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بررسی نماید.روش تحقیق، پیمایشی بوده و ابزار اندازهگیری، پرسشنامه پاسخ بسته میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل ورزشکاران شهر تبریز به تعداد 95189 نفر بوده که از این تعداد، 400 نفر با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدهاند. پس از جمعآوری پرسشنامهها، اطلاعات حاصل شده توسط نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. همچنین، جهت آزمون فرضیهها به تناسب سطوح سنجش متغیرها، از آزمونهای ضریب همبستگی r پیرسون و رگرسیون استفاده شده است.یافتهها نشان میدهد، میزان کیفیت زندگی ورزشکاران در حد متوسط بوده و بین متغیرهای سرمایه اقتصادی، سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی همبستگی معنیداری وجود دارد. همچنین، براساس تحلیل رگرسیونی، متغیرهای مورد استفاده توانستهاند 14 درصد تغییرات مرتبط با متغیر وابسته را تبیین نمایند. سایر نتایج اینکه، متغیرهای اعتماد بین شخصی و سرمایه اقتصادی بیش از سایر متغیرهای مورد استفاده، بر کیفیت زندگی ورزشکاران تأثیر داشتهاند.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین، براساس برآیند مباحث مطرح شده میتوان گفت که مطالعه جامع و علمی در مورد وضعیت کیفیت زندگی در ایران به ویژه در بین گروههای مختلف فرهنگی و اجتماعی از جمله گروههای ورزشکار ضروری و مهم به نظر میرسد؛ زیرا طبق نظر بویل 1 ، ورزش و ورزشکاری به کلیۀ سطوح جامعه نفوذ و سرایت داشته و بر بیشتر حوزههای کاری از جمله کیفیت زندگی افراد تأثیر ژرفی دارد (ویس، 1389: 36).
بنابراین در تحقیق حاضر سعی شده است با مد قرار دادن نتایج و اهم متغیرهای تحقیقات پیشین، به بحث و بررسی جامعتر پیرامون کیفیت زندگی ورزشکاران در ارتباط با انواع سرمایهها، پرداخته شود؛ چیزی که از طریق آزمون فرضیههای زیر محقق گشته است: Roslan et al Nilsoon et al Sheldon, Moore فرضیههای تحقیق - بین سرمایه اجتماعی و ابعاد آن (اعتماد بین شخصی، اعتماد نهادی و مشارکت اجتماعی) و کیفیت زندگی ورزشکاران رابطه وجود دارد.
بنابراین، با لحاظ ارتباط معنیدار بین انواع سرمایهها با کیفیت زندگی پیشنهادات زیر در راستای ارتقای کیفیت زندگی ورزشکاران قابل طرح است: براساس یافتهها، بین سرمایه فرهنگی و بعد میزان استرس سازه کیفیت زندگی، همبستگی معنیدار خطی معکوسی وجود دارد؛ یعنی با افزایش میزان سرمایه فرهنگی، میزان استرس کاهش مییابد و برعکس؛ لذا میتوان با ایجاد بستر مناسب برای ورزشکاران در راستای مطالعه کتاب، روزنامه، دسترسی به اینترنت و وسایل فرهنگی؛ آموزشی و مواردی مانند آن بر ارتقای کیفیت زندگی آنان افزود."