چکیده:
این مطالعه رابطه بین سبک رهبری تحولی و روابط گروه کاری با توانایی حل مسأله و رفتار نوآورانه را در کارکنان با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی مورد بررسی قرار داده است. نمونة تحقیق شامل 989 نفر از کارکنان شهرداریهای استان فارس بود که با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. نتایج نشان دادند که روابط مثبت معناداری بین همة متغیرهای پیش بین با توانایی حل مسأله و رفتار نوآورانه کارکنان وجود دارد. علاوه بر این نتایج نشان دادند که کیفیت روابط اعضای گروه کاری از بیشترین نقش در پیش بینی توانایی حل مسأله و رفتار نوآورانه افراد برخوردار است
خلاصه ماشینی:
"علاوه بر این نتایج نشان دادند که کیفیت روابط اعضای گروه کاری از بیشترین نقش در پیشبینی توانایی حل مسأله و رفتار نوآورانه افراد برخوردار است.
در همین راستا مطالعه کارن و همکاران(2009)نشان میدهد با توجه به تأثیرات سطوح متقاطع،ارتباطات گروه و اعضای آن، اثرات مثبتی را بر رفتارهای نوآورانه و توانایی حل مسأله افراد خواهد داشت که این اثرات فراتر از اثرات ارتباطات رهبر و کارکنان خواهد بود.
بر همین اساس سؤال اصلی که در این تحقیق مطرح میشود عبارت است از بررسی تأثیر روابط اعضای گروه کاری و رهبری تحولی بر توانایی حل مسأله و رفتارهای نوآورانه کارکنان.
dnalloH dna relleK (2004)،تانمبون و همکاران2(1978)،واندرلی3(1998)نشان میدهد میان خوشبین-بدبین4، تحمل ابهام و کنترل درونی-بیرونی افراد و میزان انگیزه آنها برای حل مسأله ارتباط معناداری وجود دارد19.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) قبل از انجام تجزیه و تحلیل در سطوح متقاطع باید این توافق صورت پذیرد که متغیرهای سطح تیم(روابط اعضای گروه)در میان اعضای گروه در گروههای کاری از میزان مناسبی برخوردار است.
برای آزمایش کردن اینکه آیا ادراکات سطوح مختلف مشابه هستند یا خیر(که نشاندهنده این مطلب است که توافق اعضا و واریانس بین گروهها حداقل است)،شاخصهای ارزیابی میزان توافق )gwr( در ارتباط با روابط اعضای گروه مورد محاسبه قرار میگیرند.
بر اساس یافتههای این تحقیق کیفیت ارتباطات اعضای گروه به طور مثبتی بر رفتارهای نوآورانه و توانایی حل مسأله افراد مؤثر است و افرادی که از سطح ارتباطات بالایی در گروه برخوردارند عملکرد بهتری را از نظر بروز رفتارهای نوآورانه و توانایی حل مسأله در مقایسه با انتظاراتی که از آنها وجود دارد از خود نشان میدهند."