چکیده:
تربیت عبادی کودکان اهمیت خاصی در نظام آموزشی و تربیتی اسلام دارد. تحقیقات نشان میدهد بسیاری از افرادی که در بزرگسالی نسبت به عبادات سستی از خود نشان میدهند، بی اعتقاد به دین و تکالیف دینی نیستند، بلکه عواملی چون بیتوجهی و یا عدم تقید والدین نسبت به انجام به موقع تکالیف عبادی، عدم ورزیدگی کودکان در انجام عبادات در کودکی و ناآگاهی آنان از فلسفه و اهمیت عبادات، در این زمینه نقش دارند. تاکنون نظام آموزشی ما عملا نتوانسته است این آمادگی را در دانش آموزان برای رفع این مشکل ایجاد کند. برای رفع این مشکل، ضروری است پیش از سن تکلیف، کودکان با اعمال و تکالیف عبادی، فلسفه و فواید اعمال عبادی متناسب با دوره کودکی آشنا شوند. والدین و مربیان به عنوان مسئولان اصلی تربیت، باید زمینه فراگیری و انجام برخی از مسائل دینی را برای کودکان فراهم نمایند.این مقاله، به بررسی ضرورت تربیت عبادی کودکان، ضرورت بیان فلسفه اعمال عبادی و مسئولیت والدین در این زمینه پرداخته است.
خلاصه ماشینی:
"برای موفقیت در امر تربیت عبادی ضروری است به نکات ذیل،توجه شود: -زمزمه حیاتبخش اذان و اقامه در گوش چپ و راست نوزاد به منزلۀ نخستین نغمۀ معنوی در مسیر زندگی سعادتبخش؛ -ایجاد علاقه در کودک به ارتباط قلبی با خدا؛ -اجرای دستور العمل آموزشی که در روایت امام باقر قدس سره آمده است؛از ذکر شهادتین تا کیفیت صحیح وضو و اقامه نماز؛ -حضور کودکان در اماکن مذهبی مانند مسجد و خواندن نماز جماعت؛ -استفاده از شیوههای تشویقی و محبت در آموزشهای تکالیف عبادی،بدون امر و نهی؛ -ایجاد فضاسازی معنوی در منزل و مدرسه به وسیلۀ توجه به ارزشهای دینی توسط والدین و مربیان،و جدی بودن والدین در ارزشهای دینی کودکان،به ویژه نماز اول وقت؛ -آشنا کردن دانشآموزان با عبادتهای واجب و مستحب،به خصوص نمازهای یومیه و روزه؛ -آشنا کردن دانشآموزان با احکام و شرایط عبادات مانند:مسایل مربوط به صحت و بطلان،اداء و قضا و شرایط مربوط به هر عمل عبادی؛ -ارائه و آموزش تکالیف عبادی به کودکان به صورت ملموس و عینی و متناسب با توانایی آنان،با استفاده از روشهای آموزشی ساده و بهرهگیری از اشعار،داستان و متون آسان در برنامههای درسی و ترتیب دادن نمایشهای شاد و آموزندۀ عبادی در مراکز آموزشی؛ -ایجاد انس و گرایش قلبی در کودکان به انجام تکالیف عبادی از طریق توجه دادن آنان به نعمتها و نیکی و بخشش خداوند به بندگان،و همچنین آموزش شیوۀ شکرگزاری مورد نظر خداوند سبحان؛ -ایجاد بصیرت و بینش دینی با بیان فلسفه،فواید و برخی از آثار اعمال و تکالیف عبادی در حد توان فکری کودکان،به صورت ملموس،عینی و منطقی."