چکیده:
عفت و عفاف یکی از ارزشهای اخلاقی است که همواره در متون دینی مورد تأکید قرار گرفته و نقش بسزایی در سلامت فرد و اجتماع دارد که سعادت و کمال و یا انحطاط یک فرد یا جامعه در گرو آن میباشد. از اینرو، راه تحصیل و دستیابی عفت و به دنبال آن، چگونگی حفظ آن، از جمله مواردی است که در بحث عفت مورد اهمیت است و بیتردید در متون دینی علاوه بر تأکید بر عفت به عنوان یک ارزش اخلاقی، راهکارهایی نیز برای گسترش و نهادینه شدن آن در فرد و جامعه ارائه گردیده است. این نوشتار به روش کتابخانهای و مطالعه اسنادی، به بخشی از این راهکارها پرداخته و مورد تبیین و بررسی قرار داده است.
خلاصه ماشینی:
"حضرت یوسف علیهالسلام در این مقام و موقعیت حساس و خطرناک، ثبات قدم را از دست نداد و با نفس خود مجاهدتی کرد که جز از صاحبان قوت و عزم، که در چنین موقعی رعایت دلیل حرمت و قبح را بکنند، ساخته نیست، از یوسف علیهالسلام، هم در کتب اولین (عهدین) و هم در قرآن، که بر سایر کتب آسمانی حجت میباشد، به نیکی یاد شده و خداوند او را مدح کرده است، تا آنجا که در قرآن کریم سورهای تمام را به او و نقل داستانش اختصاص داده و به غیر داستان او چیزی آورده نشده تا یاد خیر او را در آیندگان زنده بدارد؛ همچنانکه درباره جدش ابراهیم علیهالسلامهمین رفتار را نموده، تا صلحای بشر تا آخر دهر در عفت نفس و پاکدامنی و استواری در لغزشگاهها به وی اقتدا کنند.
از مجموع آنچه ذکر شد این نکته به دست میآید که دو گونه غیرت وجود دارد: غیرت دینی که عبارت است از کمال و فضیلتی الهی که موجب پاسداری از ارزشهای اسلامی و انسانی و انگیزه مبارزه با ضد ارزشها میشود و دیگری غیرت ناموسی که عبارت است از سرشت و الهامی فطری و سجیه نیک انسانی در مرد برای حفظ عفت و ارزش خانواده خود و جامعه به منظور صلاح و رستگاری نسل و فرزندان در جامعه.
امام صادق علیهالسلام در روایتی به نقش تربیت و خانواده در تعیین سرنوشت انسان اشاره کرده، میفرمایند: «هیچ کودکی نیست مگر اینکه بر اساس فطرت پاک الهی به دنیا میآید، ولی این پدر و مادر او هستند که او را یهودی یا نصرانی و یا مجوسی میکنند."