چکیده:
«ساتیا سای بابا» نام دیرآشنای عرصه عرفانهای نوظهور و معنویتهای مخملین است که آوازهای جهانی داشته، بخشی از فضای فرهنگی و عقیدتی جامعه ما را نیز تحت تأثیر قرار داده است. انتشار عقاید منحرف و التقاطی وی از قبیل ادعای الوهیت و حلول الهی، تناسخ، اباحیگری، پلورالیسم، پانتئیسم و...، انحراف فکری و اعتقادی نسلهای نورسته را به دنبال داشته است. نویسنده در این مقاله با هدف بازشناسی، معرفی و نقد افکار سای بابا، به نقل آراء و نقد آنها پرداخته است. بررسی جریانی عرفانهای نوظهور و تسمیه آنها به عنوان «معنویتهای مخملین» و طرح و نقد مباحثی از قبیل آواتار، اندیشه رهایی، چرخه کارما و سارما از جمله مباحث نوین این مقاله میباشد.
خلاصه ماشینی:
"177 این ادعا در حالی است که سای بابا پیش از هر چیز، همگان را به سوی خویش خوانده و با آواتار نامیدن خویش، دیگران را به پیروی و پرستش خود فرامیخواند: «هر که تمام اعمال خویش را به من اهدا کند بدون هیچ فکر دیگری، هر که روی من مراقبه میکند، به من خدمت میکند، مرا پرستش میکند، مرا به خاطر دارد، بداند که با او هستم.
حال آنکه رهبران معنویتهای نوظهور برای این ادعاهای بزرگ دلیل محکمی ندارند و صرف داشتن نیروهای خارقالعاده که به واسطه ریاضتها و ذکرهای مداوم حاصل شده و در میان مرتاضان کشورهای گوناگون، بخصوص کشورهای آسیای شرقی فراوان است، نمیتوان منجی جهان بودن آنها را اثبات کرد.
الگوبرداری از اسلام، مسیحیت و زرتشت (سرقت ادبی و معنوی) سای بابا همانگونه که از آیینها و ادیان هندی تأثیر پذیرفته و الگوبرداری نموده و تعالیم خود را از آنان به عاریت گرفته، از تعالیم اسلام، مسیحیت، زرتشت و دیگر مکاتب نیز تأثر پذیرفته و به سرقت ادبی و معنوی از آنها همت گمارده است!
سای بابا به عنوان یک فرقه مدعی، از این پروسه غافل نمانده و معبدی با عنوان «پراشانتی نیلایام» که به معنای فریبنده «آشیانه صلح برین» است برای تجمع سالانه پیروان خود تأسیس کرده.
سای بابا نیز دارای معجزات و افعال خارقالعاده فراوانی است که از وی نقل شده و برخی به چشم خود آنها را مشاهده کردهاند."