چکیده:
در مطالعات امنیتی به مفهوم اخلاق توجه اندکی شده است ، دلیل این امر تعریـف سنتی از اخلاق به عنوان علم خود است ، در حالی که امنیت عمدتا در قلمرو اجتماعی و سیاسی مطرح است . در عین حال ، بازتعریف علم اخلاق می تواند کمـک مـوثری در ایجاد زندگی و زیست امن تر فراهم آورد. امنیت اخلاقی که در این مقاله مطرح شـده ، چارچوب مطالعات امنیتی را تابع مفاهیم اخلاقی نمی کند، بلکـه بـه آن بـرای زیسـت امن تر یاری می رساند. امنیت اخلاقی مرجع جدیـد امنیتـی در مقابـل مراجـع موجـود امنیتی نیست ، بلکه اخلاق مرجعیت مناسبی بـرای مطالعـات امنیتـی اسـت . ایـن نـوع اخلاق نه تنها برای تمام انواع امنیـت قابـل کـاربرد اسـت ، بلکـه از تـزاحم آنهـا نیـز جلوگیری می کند. در عین حال ، امنیت اخلاقی در تمام سـطوح داخلـی و بـین المللـی قابل کاربرد است . این رویکرد در مطالعات امنیتی بـا افـزایش مسـوولیت اجتمـاعی و سیاسی بیشتر برای کارگزاران امنیتی از «امنیتی شدن » امور متعارف جلوگیری می کنـد و از اتلاف منافع ملی نیز می کاهد.
There is a lack of sufficient focus on ethics in security studies، because ethics (morality) traditionally is defined as a science of self (self-conscience)، while security mainly is considered in social and political arena. Meanwhile، redefinition of ethics (morality) can be very helpful in construction of safe and secure life. Ethical security as discussed in this article، doesn’t want to depend security studies on morale concepts، rather tries to help it in making safer life. Ethical security is not a new resource of security beside other sources، but is a good reference for security studies. Ethical security can be useful in every type of security and also can prevent contradictions among different types. It also can be used in domestic and international level of security. Ethical approach in security studies، by focusing on social and political responsibilities for security agents، prevents securitization of normal issues and ruining national interest.
خلاصه ماشینی:
نسبت اخلاق و امنیت : امکانی برای امنیت اخلاقی تاریخ دریافت : ١٣٩١/٢/١٠ تاریخ پذیرش : ١٣٩١/٤/١٥ * 1 Fداود غرایاق زندی ٠ چکیده در مطالعات امنیتی به مفهوم اخلاق توجه اندکی شده است ، دلیل این امر تعریـف سنتی از اخلاق به عنوان علم خود است ، در حالی که امنیت عمدتا در قلمرو اجتماعی و سیاسی مطرح است .
برای تکمیل بحث نسبت امنیت و اخلاق ، دو نکته دیگـر در مـورد مفهـوم امنیـت لازم اسـت : نخست اینکه چه کسی مجری تأمین امنیت است ؟ این بحـث مـا را بـه موضـوع دولـت رهنمـون می کند.
در نسبت های چهارگانه قبلی ، بین اخلاق و امنیت تعارض جدی وجـود نداشت و این دو از منظرهای مختلف مکمل یکدیگر بودنـد، امـا امنیـت ملـی کـه چـارچوب فراگیر و گسترده برآمده از ساخت ملی رایـج در جهـان اسـت ، پیچیـدگی هـای فزاینـده ای بـه موضوع می دهد که نیازمند بررسی است .
برای مثال ، در موضوع ١١ سـپتامبر ٢٠٠١، بـه فرض قبول حمله برخی از گروه های هراس پـرور از خاورمیانـه ، آیـا ایـن رخ داد مجـوزی بـرای جنگ افروزی حتی بدون اجازه مجامع بین المللی را فراهم می سازد؟ از منظر امنیتی ، در مواقعی که بین انواع امنیت تزاحم رخ دهد، همان طور که در بخـش تعاریف آمد، با ارجاع به مرجع امنیت حل می گردد، زیرا به واسطه حاکمیت نظام ملـی در کشورها، اصل ، حفظ دولت است و مراجع دیگر ـ فرد، گروه اجتماعی ، نوع بشر و جامعـه ـ به نفع امنیت دولت کنار گذارده می شوند.