چکیده:
موضوع خوداشتغالی بخصوص برای جوامعی که نرخ بیکاری بالایی دارند می تواند موضوعی مهم تلقی شود. این مطالعه به دنبال بررسی عوامل تعیین کننده خوداشتغالی در سطح استان های ایران طی دوره زمانی 1385 -1375 با استفاده از روش پانل دیتا است. نتایج برآورد بیانگر آن است که متغیرهای نرخ بیکاری هر استان، سهم جمعیت 65- 15 ساله از کل جمعیت و سهم هر استان از تولید ناخالص داخلی کشور در معادله خوداشتغالی، از لحاظ آماری معنی دار نمی باشند، اما متغیرهای نسبت جمعیت شهری به کل جمعیت هر استان با ضریب منفی، سهم مخارج تحقیق و توسعه کشور از تولیدناخالص داخلی هر سال با ضریب مثبت و نرخ باسوادی کشور با ضریب مثبت، از لحاظ آماری معنی دارند.
Self-employment is a crucially important subject in an economy، especially for a country with high unemployment rate. This paper studies the determinant factors of self employment in Iran during 1996-2006 using a panel data method. The results show that unemployment rate per province، the ratio of 15-65 age bracket to total population of the country، and the share of each province to total GDP aren''t statically significant. While the ratio of urban population to total population for each province has a negative coefficient in self-employment equation، the ratio of R&D expenditure to GDP and literacy rate has a positive one.
خلاصه ماشینی:
"کیم )7002,miK( با استفاده از روش رگرسیونی لاجیت در ایالات متحده،به بررسی تأثیر شرایط سنی و اقتصادی و ویژگیهای فردی بر احتمال خوداشتغال شدن افراد طی دوران زندگی شان میپردازد و نتیجه میگیرد،تفاوت قابل توجهی بین گروههای اقتصادی در احتمال اینکه فرد کارآفرین شود،وجود دارد و این تفاوتها در کل دوران عمر افراد ثابت نیست،احتمال خوداشتغالی با افزایش سن و تحصیلات افزایش مییابد و برای زنان متأهل و مردان،این افزایش بیشتر است و احتمال اینکه افراد جوان(34 سال و پایینتر)با تحصیلات متوسطه خوداشتغال شوند،بیشتر میباشد تا همانند آنها با تحصیلات دانشگاهی؛درحالی که برای افراد دیگر(غیرجوان) عکس آن درست است.
la te dna kiruhT( با استفاده از مدل خودرگرسیونبرداری )RAV( رابطه بین نرخ خوداشتغالی و بیکاری را برای 23 کشور DCEO در دوره زمانی 2002- 1974 بررسی کرده و نتیجه گرفتهاند که هنگام بالا رفتن نرخ بیکاری،فعالیتهای خوداشتغالی افزایش مییابد و این امر باعث افزایش فعالیتهای کارآفرینی میشود و درپی آن،نرخ بیکاری با یک وقفه کاهش مییابد و بنابراین بین نرخ بیکاری و نرخ خوداشتغالی،ارتباط پویا وجود دارد.
روش تحقیق،متغیرها و دادهها در این مطالعه،برای نشان دادن اثر متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته با هدف بررسی عوامل مؤثر بر نرخ خوداشتغالی )es(، از مدل اقتصادسنجی پانل دیتا(ترکیبی از دادههای سری زمانی و مقطعی)استفادهشده و برای این منظور،اطلاعات مربوط به 28 استان کشور بین سالهای 1385- 1375 از نمونهگیریهای مرکز آمار ایران و طرح آمارگیری از ویژگیهای اشتغال و بیکاری خانوار جمعآوری شده است."