چکیده:
معمولا تحلیل گران ادبیات تطبیقی دادوستدهای ادبی را در پژوهش های سنجشی کاملا لمس می کنند، و به طور کلی، این پژوهشگران، ارتباط با زبان های گوناگون و متون زبان مبدا را ترجیح می دهند و در نتیجه گیری های ترجمه شده با دیده تمسک و تردید می نگرند. در این میان، شاهد آن بوده ایم که شعرای پارسی سرای غالبا با متاثرشدن از زبانی دیگر، اندیشه های خود را در آن قالب و سبک می سرایند؛ و از آنجاکه زبان مورد توجه آن زمان، عربی بوده، شعرا با وزن ها و بحور آن آشنا شدند و قصاید و غزلهای زیبایی سرودند و این مایه مباهات ادب پارسی است که بدانیم حافظ و سعدی از این قاعده مستثنا نبوده و از همین سبک ملمات تا تک بیتی با یک مطلع اقتباس و تضمین کرده اند و با بهره گیری از نماد مذهبی و اسلامی و مفاهیم اخلاقی، ابیاتی خاص سرودند که نمونه هایی از آنها را به بررسی می گذاریم.
The analyzers of the comparative literature feel the literal dealings in the comparative researches. These researchers generally prefer the relations between different languages. It has been observed that the Persian poets were affected by other languages and compose their poems in the style of that language; the interested language of that era was Arabic. In that period the poets were being familiar with the rhymes and rhythms and had versed Odes and Sonnets which were admirable for Persian literature. It is remarkable to state that Hafez and Sa’di were not excluded of this honor. They have enjoyed the religious and Islamic symbols and ethical concepts in order to verse special couplets which some of them have been surveyed in the present article.
خلاصه ماشینی:
"در این میان،شاهد آن بودهایم که شعرای پارسی سرای غالبا با متأثر شدن از زبانی دیگر، اندیشههای خود را در آن قالب و سبک میسرایند؛و از آنجا که زبان مورد توجه آن زمان، عربی بوده،شعرا با وزنها و بحور آن آشنا شدند و قصاید و غزلهای زیبایی سرودند و این مایۀ مباهات ادب پارسی است که بدانیم حافظ و سعدی از این قاعده مستثنا نبوده و از همین سبک ملمات تا تک بینی با یک مطلع اقتباس و تضمین کردهاند و با بهرهگیری از نماد مذهبی و اسلامی و مفاهیم اخلاقی،ابیاتی خاص سرودند که نمونههایی از آنها را به بررسی میگذاریم.
:22) عنصری همین مضمون را در قالبی خاص بیان کرده است: {Sچنین بماند ز شمشیر خسروان آثار#چنین کنند بزرگان چو کرد باید کار# به تیغ شاه نگر نامۀ گذشته بخوان#که راستگوی ترازنامه تیغ او صد بارS} (عنصری،1367:73) از دیگر شعرای متأثر از ادبیات عرب،میتوان از حافظ و سعدی نام برد که هر کدام در جای خود قصاید و غزلیات زیبایی سرودهاند که با تغییراتی چند متأثر از زبان و ادبیات شعرای عرب است،به ویژه در مفاهیم قرآنی و حدیث و صفتهای ادبی و اغراض متنوع شعری."