چکیده:
هدف از مطالعة حاضر عبارت است از تعیین اثر تمرین استقامتی بر میزان محتوی پروتئینی مبادله گر سدیم- هیدروژن و هم انتقال دهندة سدیم بی کربنات در عضلات اسکلتی بازکنندة طویل انگشت شست (تند) و نعلی (کند) 95 گرم انتخاب و به طور تصادفی /7±10/ رت. بیست رت نژاد ویستار نر در سن چهار هفتگی با میانگین وزن 8 20 و به m/min به دو گروه کنترل و تمرینی تقسیم شدند. تمرین استقامتی (دویدن روی نوارگردان با سرعت 30 و به مدت 35 دقیقه در هفتة آخر) به مدت هفت هفته m/min مدت 20 دقیقه و تدریجا رسیدن به سرعت و (SOL) در گروه های تمرینی اعمال شد. 48 ساعت پس از اتمام پروتکل تمرینی، رت ها تشریح و عضلة نعلی با تکنیک NBC و 1 NHE آن ها استخراج شد. میزان محتوی پروتئینی 1 (EDL) بازکنندة طویل انگشت شست چگالی image j و نرم افزار Scanning Densitometric وسترن بلاتینگ انجام گرفت و با استفاده از تکنیک تعیین شد. به منظور تعیین همگنی واریانس گروه ها از آزمون لوین، و برای تعیین NBC و 1 NHE باندهای 1 مستقل استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد محتوی t معنادار بودن تفاوت متغیرها بین گروه های تحقیق از آزمون در گروه تمرینی به ترتیب 32 و 31 درصد نسبت به گروه کنترل افزایش EDL در عضلة نعلی و NHE پروتئینی 1 گروه تمرینی نسبت به EDL در عضلة نعلی و NBC همچنین، افزایش محتوی پروتئینی 1 .(P<0/ پیدا کرد ( 05 در مجموع، نتایج تحقیق نشان داد تمرین استقامتی موجب .(P<0/ گروه کنترل به ترتیب 20 و 34 درصد بود ( 05 در گروه تمرینی سالم می شود. این الگوی بیان محتوی پروتئینی در NHE و 1 NBC افزایش محتوی پروتئینی 1 عضلات اسکلتی مختص تار عضلانی است که از لحاظ سوخت وسازی با یکدیگر متفاوت اند و نوعی سازگاری به منطبق می سازد. pHi تمرین است که سلول عضلانی خود را با شرایط ویژة تمرین جهت کنترل و تنظیم ph منطبق می سازد