چکیده:
هدف این پژوهش بررسی رابطه بین خودکارآمدی، شایستگیها و تعهد سازمانی اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی با کیفیت تدریس آنان بود. جامعه آماری شامل 2181 نفر از اعضای هیئت علمی واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی منطقه یک بودند که از بین آنها با روش نمونه گیری تصادفی از نوع خوشه ای طبقه ای تعداد 436 نفر به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه محقق ساخته سنجش کیفیت تدریس با 27 عبارت در مقیاس لیکرت و آلفای کرونباخ 861/0، پرسشنامه تعهد سازمانی مه یر و آلن و پرسشنامه خودکارآمدی معلمان شوارتزر و همکاران و پرسشنامه محقق ساخته سنجش شایستگیهای استادان با 13 عبارت و ضریب آلفای کرونباخ 866/0 بود. در این پژوهش برای مشخص کردن سهم عوامل خودکارآمدی، شایستگیها و تعهد سازمانی استادان بر کیفیت تدریس از مدلسازی معادلات ساختاری بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که خودکارآمدی با ضریب 28/0، تعهد سازمانی با ضریب 23/0 و شایستگیهای استادان با ضریب 32/0 به صورت مستقیم رابطه مثبت و معناداری باکیفیت تدریس دارند. همچنین، ارتباط مثبت و معناداری بین تعهد سازمانی و خودکارآمدی آنان با ضریب 17/0، خودکارآمدی و شایستگیها با ضریب 36/0 و تعهد سازمانی و شایستگیها با ضریب 15/0 بود.
خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) همانطور که در جدول 3 مشاهده میشود،میزان R یا ضریب رگرسیون 262%است و استفاده از آزمون F نشان داد که این مقدار در سطح 0/000 معنادار است و این امر نشان دهنده وجود رابطه مثبت و معنادار بین تعهد سازمانی اعضای هیئت علمی و کیفیت تدریس آنهاست.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث و نتیجهگیری با توجه به نتایج بهدست آمده،خودکار آمدی استادان رابطه مثبت و معناداری با کیفیت تدریس آنها دارد و میتواند به عنوان پیشبینیکننده مناسبی برای کیفیت تدریس استفاده شود؛این بدان معناست که باورهای خودکار آمدی استادان که باعث میشود آنها تواناییهای خود را بهتر بشناسند و به وسیله آنها بریادگیری دانشجویان تأثیر بگذارند،بر چگونگی تدریس آنها به عنوان یکی از مهمترین وظایف استادان دانشگاه تأثیر مثبتی بگذارد و از پس وظایفی که موجب افزایش کیفیت تدریس میشوند،مانند برمامهریزی آموزش،مدیریت کلاس،انجام دادن مسئولیتهای حرفهای و ارزشیابی و مشارکت به خوبی بر بیایند.
پیشنهادها -از آنجا که نتایج پژوهش نشان میدهد تعهد سازمانی استادان با کیفیت تدریس آنان رابطه مثبت و معناداری دارد،واحدهای دانشگاهی باید با فراهم کردن زمینههای افزایش تعهد سازمانی اعضای هیئت علمی خود به بهبود کیفیت تدریس آنها کمک کنند تا از این طریق زمینهساز بهبود یادگیری دانشجویان و بهبود کیفیت بروندادهای نظام آموزش عالی شوند.
-با توجه به نتایج این پژوهش،پیشنهاد میشود واحدهای دانشگاهی برای ارزیابی کیفیت تدریس استادان خود علاوه بر توجه به شاخصهای سنجش کیفیت تدریس،به عوامل تأثیرگذار بر آن نیز توجه کنند و با ارزیابی تعهد سازمانی و خودکار آمدی استادان از این موارد آگاهی یابند که این امر علاوه بر اینکه در کمک به تحلیل جامع کیفیت تدریس استادان مؤثر است،زمینهای را برای بهبود کیفیت تدریس آنان در دانشگاهها فراهم میکند و باعث بهبود بروندادهای نظام آموزش عالی و یادگیری دانشجویان میشود."