خلاصه ماشینی:
"جرقهء قیام 19 دیماه 1356 قم بعد از قیام پانزده خرداد 1342،رژیم شاه برای خنثی نمودن حرکت اسلامی مردم،امام را تبعید کرد و سعی فراوان داشت تا فرد یا تشکیلاتی را جایگزین خلاء وجودی امام بکند؛تا به این وسیله بتواند از یکسو با ظاهر اسلامی و عوامپسند،نظر تودهها را از امام منحرف سازد و از سوی دیگر این فرد یا تشکیلات خطر چندانی برای حکومت ایجاد نکند.
برنامهء تظاهرات و رفتن به منازل مراجع،تا هنگام ظهر روز هجدهم دی ادامه یافت،تا اینکه تظاهرکنندگان برای ادای فریضهء ظهر و عصر پراکنده شدند و قرار گذاشتند ساعت 3 بعد از ظهر،جهت حرکت به سوی منزل آیت ا...
کشتار علنی مردم هنگام غروب روز دوشنبه نوزدهم دیماه،جمعیت تظاهرکننده خشمگین،از خیابان صفائیه به طرف چهارراه بیمارستان(چهارراه شهدا فعلی)حرکت کردند و قصدشان این بود که از طریق خیابان ساحلی به منازل آیت ا...
مراجع قم،در روز بیست و دوم دیماه اطلاعیهای جداگانه صادر کردند و ضمن محکوم نمودن اعمال رژیم در به خاک و خون کشیدن مردم قم،متذکر شدند که،رژیم به جای توجه به اعتراض صحیح و منطقی طلاب و مردم،اعمالی را که در تمام جوامع بشری محکوم است مرتکب شده و با اسلحه گرم به آنها حملهور میشوند و بیگناهان را به قتل و جرح میرسانند.
سوم آنکه:آنچه را که رژیم از آن وحشت داشت-که همان مطرح شدن رهبری امام در حوزههای علمیه بود-به تبع قیام نوزده دی،رهبری امام در حوزههای علمیه و به حرکت درآمدن روحانیت در خط امام،زمینهء قرار گرفتن نهضت در مسیر صحیح مبارزه را فراهم آورد و حتی ترفندهای بعدی رژیم را بیاثر ساخت."